ઝાંખી

 મીરાં તો ઘેલી ક્રુષણની રે

            તો યે

    માતાને કહે;

  "મ્હાવાને  ના દઈશ મા"

   ઘેલી ઘેલી મીરાં વદે રે .

 "કૃષણ તો છે અળવીતરો રે 

  ઘડીમાં નાનકડો નખ જેવડો 

               ને 

ઘડીમાં ત્રણે લોકમાં ના સમાય રે!

  શી રીતે રાખું ભરોસો રે ?

ક્યારે એ છટકી જાય રે.

    તો ય ના જીવું હું કૃષ્ણ વિના ,

    ના છોડું એનો આધાર રે ,

જીદ છે મારી ,બાંધુ એને પાલવડે રે 

                 ને 

સમાઉં એનાં હૈયામાં ."

    મીરાં !"બેલા"ને આશિષ દેજો રે 

    પામે એ ય જરીક ઝાંખી રે.

                                 બેલા 

                               ૪-૩-૨૦૧૨/૧૨.૧૫પિ.એમ.