વલોણું

         ઘમ્મર વલોણું વલોવ્યું ને માખણ શીંકે મેલ્યું ,

    હે---જશોદા તારાં કાનજીએ આવી શીંકુ તોડી મેલ્યું ;

                 એહે !હવે કોને  જઈને કહેવું?

                 અરેરે ! હવે કોને  જઈને કહેવું?

         ગોવાળિયાની ટોળી આવી ને શ્રીદામે બારણું ઠેલ્યું ,

    હે---વાનરોએ ભેળાં મળીને ઘર આખું ધમરોળ્યું ;      એહે હવે----અરેરે હવે--------

      

         જગનાં લુંટારાએ  ઘર તો લૂટ્યું સાથ કાળજું ય લુંટી લીધું,

    હે---બંસરીનાં તાને કોરી કોરી એણે ચાયણી કરી મેલ્યું ;   એહે હવે----અરે અરે હવે----

         સુધ બુધ મનડું વિસરી ગયું ને કાનજીની લત્તમાં રોયું ,

    હે---"બેલા"ની માળા મેં તો કંઠમાં પધરાવીને ચરણોમાં પડતું મેલ્યું !

                  એહે !હવે કોને જઈને કહેવું?

                 અરે રે !હવે કોને જઈને કહેવું ?

                                                               બેલા 

                                                                 ૯-૪-૧૯૯૨ /૯.૪૫.એ.એમ