(૧) સ્વ. શુશીલાબેન બી. આચાર્યનેલે !આમ સાવ અચાનક ?!આવજો ય કહેવા ના રોકાયા ?એવી તે શી જલદી હતી,કે, પિયુને ય મળ્યા વિનાનીસરી પડયાં, પરલોકે જાવા ?!હતપ્રભ અમેનૈન વિસ્તારી જોતાં રહ્યાં ;ગતિ તમારી !ડેલીએ સ્થંભ શાં !!ભલે,વિહારો તમ આતમહવે, ગગનવિહારી સંગમાંને પામો શાતા ,એ "બેલા"ના ઉપવનમાં .બેલા૧૧-૧૧-૨૦૧૧ /૧૦.૦૦ એ.એમ.(૨)સ્વ. શ્રી બંસીધર એચ.પંચોલીનેસિધાવો !સુખ-દુ:ખ ભર્યાં ,જે દિવસો ,સંગે વિતાવ્યાતેનીયાદ સાથેપૂર્વજો અને વંશજનેપ્રેમથી ભેટવા ,સિધાવો,પરમ શાંતિથી.અમે તો અડીખમ ઊભા છીએહજીજીવનમાં આવતાં વાયરાઓ ઝીલવા,ઈશ-કૃપાથી.અને એજ ઈશ-કૃપા માગીએ છીએ ;છેવટ સુધી.સિધાવો !મારા સાવજ !સુખેથી સિધાવો.બેલા૮-૩-૨૦૦૭ /૬.૩૦.એ.એમ.(૩)સ્વ. શ્રી મહાવીર શાહને (નાટ્યકાર)જરાસી બેદરકારીનેઆવી આ આયખાની દૂરી.ઓ મહા-વીર ,આવી વીરતા તેં શેં કરી ?માનું છું પ્રારબ્ધમાંતેથીથપાટ આ સહી લીધી ;કિન્તુજીરવવી બહુ રહેશે અઘરી !બેલા૭-૯-૨૦૦૦./૮.૩૦.એ.એમ.(૪)સ્નેહી શ્રી પ્રવીણ ભાઈ એલ. શુક્લનેએક સવારે ફોન ખખડ્યોનેસમાચાર મળ્યા, સ્વજને માયા છોડી.દેખીતા કશાય કારણ વિના !ભરપૂર મન સાથે,સંતોષી જીવન જીવતાં હતાં .ભૌતિક દ્રષ્ટિએ સુખ સમૃદ્ધી અને શાંતિ હતીજીવનમાં.શો અજંપો હૃદયે અનુભવ્યો ?કે પછી થાકી ગયું ;શ્વાસ પર શ્વાસ લઈને ?માણસ હાંફી જાય નહી ?વર્ષો સુધી શ્વશીને !?કદાચ એટલે જ ,પેલા ઉપરવાળાએદોરી-સંચાર પોતાની પાસે રાખ્યો છે.એને લાગે કે ,હવે બસનટ-પૂતળી બહુ નાચી ,લાવકઠ પૂતળીની દોરી તોડી નાખુંકે ભફાંગ !!નટ પૂતળી પટકાય અને ખેલ ખતમ !ફરી નવાં ખેલમાં ,નવા લિબાસમાંનવાં નામેક્યાં અને ક્યારે નચાવે શી ખબર ?!આપણે તો ફક્ત અનુભૂત મૂક પૂતળી !!!બેલા૫-૭-૨૦૦૦/૧૦.૧૫.એ.એમ.
(૫)
પૂજ્ય સ્વ. શ્રી મોહનલાલ વ્યાસ ને.
વડલાની છાયામાં સુખ એવું પામ્યાં
દિલને હવે હા !ક્યાંય નથી શાતા .
તમારું દીધેલું જ્ઞાન કામ આવ્યું
ધીરજ ધરીને મનને મનાવ્યું ,
જીવ અને શીવ જો ને આ તો બંધાયા
બ્રહ્મ અને પરબ્રહ્મ જાણે જોડાયા .---વાદળની.....
સુખેથી સિધાવો ગોલોક માંહી
આતમરામને દેજો વિસામો ,
બાલુડાં આપનાં વિનવે છે ઈશને
લગીરે એ આત્માને વિચલિત ન કરતાં
વાંછીએ આટલું અમે પ્રભુ પાસે
હળીમળી જીવીએ ને આપને સંતોષીએ
"બેલા"ની ફૂલની માળા હેતે ચડાવી
આશિષ આપનાં અંતરથી પામ્યાં .
બેલા
૧૮-૮ ૧૯૯૫/૮.૦૦.પી.એમ.
(૬)
સ્વ. શ્રી દેવબાળા ઠાકરને (મોટીબેન )
માયા મેલીને હાલ્યાં રે તમે સ્વરગ ને દ્વાર
પામ્યાં કરુણાનીધિની કિરપા અપાર -----માયા
લીલુડાં વન ની ચરકલડી ,તમે,
મુંઝાણા ભાળીને ગોઝારાં રણ
પાંખો ફફડાવી ઊડી હાલ્યાં મલકને પાર ----માયા....
હજીયે દિસે છે નમણી નાજુકડી કાયા
બોલ રે મધુરાં મીઠાં રણકે છે પ્યારાં
મતિમૂઢ ભૂલે --શેં સ્મૃતિ કેરાં ઘાટ --માયા......
"બેલા" હાવાં --એકલવાઈ --ઊભી
ખરી પડ્યાં ફૂલડાં ને ફોરમ ઊડી
આંધી આવી ને તૂટ્યો રે આધાર --
માયા મેલીને હાલ્યાં રે તમે સરગ ને દ્વાર
રોતાં રિયા રે અમે આંસુડે ચોધાર --માયા.....
બેલા
૨૨-૬--૧૯૯૨/૫.૧૦.એ.એમ.
(૭)
(૭અ)
સ્વ,શ્રી જયેન્દ્ર પંડ્યા.(સખા)
સ્વ,શ્રી જયેન્દ્ર પંડ્યા.(સખા)
સુભાગી તમે ભવ દરિયો તરી ગયાં
અભાગી અમે રોતાં અહીં રહી ગયાં
તમે તો પ્રભુ ચરણો માં સ્થાન પામ્યાં
કૃપાળુનો શીતલ સ્પર્શ પામ્યાં
ધન્ય થયાં તમે સ્વર્ગ સુખ પામ્યાં
"બેલા" વાંછે શાંતિ ધરે તવ આતમા .
બેલા
૨૬-૪-૧૯૮૪/૩.૩૦.પી.એમ.
(૭બ્)
પ્રિય ,લીધી વિદાય?બસ ગયાં જ?
ભલે
અવ ફરીથી દર્શન નહી પામીએ
કિન્તુ
હૃદયે વસિયા જન એમ શેં ભુલાશે?
દ્રષ્ટિમાં રમતો શાંત ચહેરો
ગૌર વદનનું સ્મિત,
ઉરથી અળગું થાશે કદી?
જયારે જયારે ગગન ગોરંભાશે
તમારી આંખોની ચમક વીજળીમાં કાળાશે .
સતત પ્રેમની ધારા વાદળ-વારિ વડે
વરસ શે મુજ પર
રીસાયા તમે આ દુનિયાથી , કિન્તુ
ભૂલી જશો નહીં:
વાટ જો જો અમારી ;
---તમારી એ દુનિયામાં.
અહીના ત્યકત અમે ,
ત્યાં તમને જરૂર પામીશું
છે શ્રદ્ધા અમને .
પ્રિય !બોલાવો છોને ?
(૭ક્)
કાળો એક પડછાયો આંબી ગયો
ને, તમે વહાલો કરીને એને બેઠાં
અલક-મલક ની સુણી વાતો ,એની
ને સંગે જવાની જીદ લઇ બેઠાં
કાળો તે કેર હાવાં વર્ત્યો હૈયા ઊપર
તમેતો દૂર દૂર આવાસે બેઠાં
ક્યાંથી સંભળાય આ રુદિયાની ચીસો
તમે પેલે તે પાર જઈ બેઠાં
માથા પછાડું કે છાતી કુંટી ઘાલું
તો યે રહેવાના સાવ રે અદીઠાં!
અમારા આયખાને પુળો રે લાગ્યો
ને અમે બળતાં-શેકાતાં અહીં બેઠાં !!!!
બેલા
૨૧-૭-૧૯૮૪ /૧૧૨.૨૫.નુન
(૮)
૮(અ )
સ્વ.શ્રીદા બી. પંચોલી ને
આ આયખાનો સંબંધ હવે તૂટ્યો
કે જીવ !તું તો ક્યાંય જઈ બેઠો રૂઠ્યો .
શું આવ્યો? શું પામ્યો? શું લીધું? શું દીધું?
કાંઈ યે ના કળાયું .
આ ઋણાનુબંધને કેમ બંધાયા,
ક્રમે દગો કીધો -કે જીવ
તું તો ક્યાંય જઈ બેઠો રૂઠ્યો .
બેલા
૨૩-૭-૧૯૮૫/૭.૪૫.એ.એમ.
આ ૭ નંબરની પતિ જાય પછી લેજે. હવે પહેલાં ૭ નંબર લખું છું.
(૮બ્)
શું સાચું? શું જુઠુ ?
પર્ણો બધાં ખરી ગયાં ને મન
બની ગયું ઠુંઠું !
વસંતના વાયરા ,વહી ગયાં ને
શી રીતે ચમન આ લૂટ્યું ---શું સાચું....
માનવ જીવન-બાગ મહેક્યો,ચાહેક્યો
એક પંખી રોપાળું ટહુક્યું
અંચળો ઓઢીને ગમગીની આવી
મોત જો ને આ આવી જીત્યું !!---શું સાચું....
બેલા .
૧૯-૧ ૧૯૮૬/૮.૪૫.પી.એમ
(૮ક્)
યમદૂતને
એક જ ઝાટકે
તું મારી રસાળતાને,ખેંચી લઇ ગયો?
મારી સંવેદના
મારો પ્રેમ
મારા ગીત
મારી ઊર્મિ
બધું ય
ઘસડી ગયો એક પળમાં ?
ભીતરનાં અજંપા,આંખ્યું ચૂવે .
હાલ કરી ગયો દિલનાં કેવાં;
એક જ પલકમાં ?
બળબળતી આ આગ ,
ચિતાની નથી
અને થીજેલું આ હૈયું
બરફ નથી.
કરાર જ લઇ ગયો, એક જ ચૂમી માં?
નિર્લજ્જ !!!
બેલા ૨-૩=૧૯૮૬ /૭.૦૦.પી.એમ
(૮ડ)
નજર્યું ભરીને તને ;નીરખી ના નીરખી
ત્યાં તો હાથ તાળી દઈને તું ચાલી.
આકાશી અંકમાં,ગેબી કો 'પાંખ લઇ
પરી ઓ સંગાથે ,તું મ્હાલી .
આજ લાગી આંખ્યુમાં ,શમણા પરોવીને
દીવડાની વાટ સંકોરી ;વાટ તારી જોતી ને રોતી .
બેલા
૬-૩-૧૯૯૧/૫.૧૫.પી.એમ.
(૮ ચ )
આજ તું આવી ને મનને મહેકાવી ગઈ ,
પછી તું ગાઈ ને મનને દઝાડી ગઈ.
તારું નમણું મુખડું ,મલકતું
હજીયે યાદ આવે છે .
તારા વાંકડિયા કેશ ,હજીયે
આંખ સામે ઝૂલે છે .
તારો
રજત ઘંટડી સમો અવાજ
કાનમાં ઘુમરાય છે હજી ય.
બેલા
૬-૬-૨૦૦૮
(૮ છ )
યાદ-૨
યાદ-૨
વિદાય પહેલાંનો અવસાદ ,નજર સામે તરવરે છે
અને
પછી
શુભ્ર કપડામાં ;તને સુતેલી જોઈને
હૈયું હિજરાય છે.
હજીય એ ફ્રોકમાં ,નાનકડી નમણી પરી જેવી
તું
આંખમાં પ્રતિબિમ્બિત છે.
બેલા
૧૧-૬-૨૦૦૮/૫.૪૫.પી.એમ
(૮ જ )
યાદ ૩
યાદ ૩
હજી યે યાદ આવે છે, તારી નમણી નાજુક દેહાકૃતિ
અને તારી સમજણની પટારી
યાદ આવે છે.
ક્યાં ભૂલ થઇ મારી?કે તારારા હૃદયમાં તું મુંઝાણી?
દલડું ના ખોલ્યું ને નવ કાંઈ બોલી
બસ !એમ જ છોડી ગઈ ?!
એક પળમાં !!? કરી મને નોં ધારી ?!?!
બેલા
?
(૯)
પ્રવીણ જોશી (નાટ્યકાર)
પ્રગલ્લભ નાટ્યકાર હતો તું
વિણ તારા સૂની પડી રંગભૂમિ.
સર્જન અધરું ;સપન અધુરું
રીસ શી આવી કરી?
કે પછી
તારી જરૂરત ખુદાએ ય
જોઈ ,પોતાના રંગમંચ પર ખેંચ્યો તને
શીશ ઝાલી?
બેલા
૩૧=૧ ૧૯૭૯
(૧૦)
સ્વ. શ્રી રમણ ભાઈ વકીલને (આચાર્ય, મોર્ડન સ્કુલ,)
અજડ એવી એક ભૂમિમાં ,બીજ રોપ્યું સંસ્કાર તણું
સીચ્યું તેમાં અમૃત-વારિ,સ્નેહ-સભર સુજ્ઞાન તણું .
વહાલનાં વડાલા નીચે અંકુર ફૂલ્યું ફાલ્યું ઘણું,
શીતલ સમીર હિંડોળે બેસી ,મસ્તીમાં એ ઝૂમી રહ્યું.
કાળનાં ઝંઝાવાતે ,આજ વિજોગી વહાણું દીધું
પ્રાર્થું આજ હું ઈશ તુને, સદા વહો અમૃત આ આશિષ તણું.
નયનોથી છો દૂર થાતાં
પણ
હટશે ના હૃદયથી ,જે તમે સ્થાન લીધું.
બેલા
૩૦-૩-૧૯૭૫.
(૧૧)
સ્વ,શ્રી મધુસુદન વૈદ્ય (આચાર્ય ,પ્યુપીલ્સ સ્કુલ )
પૂજ્ય ! વડીલ ! કર્યું તમે મહાપ્રયાણ ?
ના લાગી અમ બાળુડાની કોઈ આણ?
રે !હાવાં ક્યાંથી પીશું સંસ્કાર-પિયુષ?
છોડી ચાલ્યાં અધવચ આમ બીડી પાલક.!
પામ્યાં અહો !તમથી અમે ,જ્ઞાન જીવન તણું
આજ આ કાળનાં થપાટે દીધું વિજોગી વહાણું .
આ શું કર્યું પ્રસ્થાન આપે ?
પામ્યાં શ્રીજીનાં ચરણોમાં સ્થાન.
વિભૂતિ !તમને હો અમારાં કોટી કોટી પ્રણામ .
બેલા
૧-૩-૧૯૭૭
(૧૨)
સ્વ. પૂજ્ય શ્રી ઇન્દુબેન પી. શુક્લને
અરે ! આ તે શી રુસવાઈ !
તોડી જનમ જનમની સગાઇ ?!
રૂઠી ચાલ્યાં આમ અચાનક,
મૂકી ભર દરિયામાં અવાચક.
નાવડી પડી ભવ સાગરમાં
ઝોલે ઝોલા ખાય વમળમાં
દર્શનની છે પ્યાસ અધુરી
જીવન ભરની મૂડી મહામુલી
ખોઈ
રોઈ રહ્યાં અમે મામુલી .
આ શું કર્યું પ્રસ્થાન?
પામ્યાં શ્રીજી ના ચરણોમાં સ્થાન
પુનિતે ! તમને હો અમારાં નત મસ્તક પ્રણામ .
બેલા
૨૮-૧૦-૧૯૭૫.
No comments:
Post a Comment