મારી આંખોમાં શ્રાવણ બારે માસ ,
છતાં ય મારી ક્યારે ય ના બુઝે પ્યાસ .
વરસોનાં વરસ વીત્યાં ,શ્યામ !
હજી યે ના પડ્યું તારું ધ્યાન ?!
ચાંદની ય ઢળી મારાં આંસુની સાથ ,
આ તારોડિયા ય થાક્યાં પલકીને માથ ,
હવાના ઝોંકાએ બદલી નાખ્યો પાથ ,
હજી યે ના પડ્યું તારું ધ્યાન ?!
ટાઢાં પડ્યાં ધોમ ધખતાં સૂરજનાં તાપ ,
ટાઢાં પડ્યાં ઠંડીનાં તાપણાંનાં ઠાઠ ,
ખાલી થયાં વરસીને વાદળોનાં માટ ,
હજી યે ના પડ્યું તારું ધ્યાન ?!
"બેલા"ની ડાળ ઝૂકી ,વળીને ખેંચે છે :
માટીમાંથી પાણી ,જો બુઝાય એની પ્યાસ !
તો યે ઝરી ના તારી પથ્થરિયા ફાંટ !
હજી યે ના પડ્યું તારું ધ્યાન ?!
બેલા
૧૦-૪-૨૦૧૨ /૨.૫૫.પી.એમ.
No comments:
Post a Comment