ડોક.સુરેશ દલાલનું લખાણ છે.
૧ --તુલસીનાં સહસ્રપાન
ને વચ્ચે લાલ ગુલાબ
જુઓ,મારા સાહ્યબાનો રુઆબ.
૨--મારે હાથે હું જ ચડાવું
તુલસી.
પૂજા હોય ઉછીની નહીં.
હું જ આરતી ગાઉં
ને સાંભળનારો વિષ્ણુ .
૩--વિષ્ણુને પામવા હોય તો
થવું માત્ર વિષ્ણુપ્રિયા
આટલું જ સત્ય અને એ જ
સત્યનારાયણ ની કથા.
૪--મેં
મારી ભીતર
ઉભું કર્યું એક વૃક્ષ.
અંધકારને પૂરેપૂરો જીરવ્યો
જઈને આકંઠ પીધો
હવે હું એની છાયામાં
પ્રકાશનું સ્વાગત
કરું છું.
પૂર્ણ મૌનથી.
૫--ફૂલના આસન પર બેસીને
ઝાકળ
સુર્યની પ્રાર્થના કરે છે.
૬--મારી કને
આવવામાં તું આટલો
વિલંબ કેમ કરે છે?
મારી આંખ
તારાં આવવાના રસ્તા પર છે
અને મારી નજર
ઘડિયાળના કાંટા પર.
૭--મને હજી સુધી
ખબર નથી પડતી
કે તું મને ચાહે છે કે નહીં?
"હા " કે "ના"નો
કોઈ સંકેત તો આપ.
હું ક્યાં લગી
અટકળ પર જીવ્યા કરું?
૮--હું તને ચાહું છું
એ વાત મેં તને
કહ્યા વિના
કરી દીધી છે,
પણ તારા અભણ કાનને
કેમ કશું
સંભળાતુ નથી?
No comments:
Post a Comment