શ્યામ !તારાં મોહમાં જો ને હું તો તણાઈ,
અને તારાં મુખડાની માયામાં હું લોભાઈ .
મોરપીંછથી સોહાતાં ઘુંઘરાળા કેશમાં હું તો ઘેરાઈ,
તમારી કમાની ભ્રમરની ભ્રમ જાળમાં હું તો ફસાઈ .
કરુણા વરસાવતાં નેણનાં પલકારે મને પટાવી,
નાકે નક્વેસરે ઝૂલીને આનંદે મને ઝુલાવી .
અધર પરની મુરલીએ સંભળાવી રસભીની વાણી ,
કરનાં કંકણ ,ને ,બાજુ બંધની દોરીએ હું તો બંધાઈ .
હે શ્યામ !તારી અદાની કટારીએ જો ને હું વીંધાઈ !
છતાંય "બેલા"સાથે શાને રાખે છે તું રુસવાઈ ?!!
બેલા
૫-૫-૨૦૧૨ /૭.૧૦.પી.એમ.
No comments:
Post a Comment