-----કેવી કેવી ગાંઠો બાંધીને માનવ જીવતાં ? !
-----આ મારા માતા-પિતા , આ મારાં ભાંડરડાં !
-----આ ઘર મારું ને આ મારાં સખા-સહિયારા !
-----પસાર થઇ રહયાં છે સૌએ, પણ ના સમજે ઈશારા ! !
-----વિચારો , કે , કૃષ્ણ જેવાં ય ના રહયાં એક ધારા !
-----જન્મ થતાં જ છુટયાં સગા માવતર બિચારાં !
-----અસુરો ત્રાસે , ગોકુળથી વૃંદાવન પહોંચ્યા !
-----છેવટે નંદ-યશોદા, ગોપ ને રાધા ને ય છોડી ચાલ્યા ! !
-----મથુરામાં ય તે વસિયાં થોડા જ દહાડા ,
-----બધું ઠરી ઠામ કરી નીસર્યાં દ્વારકા જવા !
-----ત્યાં એ ક્યાં રહયાં સ્થિર ? ! હર જગા અટવાયાં !
-----કદી હસ્તિનાપુર, કદી ખાંડવવન, કદી કુરુક્ષેત્રમાં !
-----બધું ય છોડી જઈ બેઠાં , વેરાવળ ભાલકામાં !
-----અંતે એ ય છોડ્યું , ને સિધાવ્યા સ્વાધામમાં !
-----ક્યારે ય ક્યાં ય ગાંઠ ના બાંધી, એમણે , જીવનમાં !
-----છતાં ય માનવ રહે લાલસાની ગાંઠમાં !
-----જોઈ જીવન કૃષ્ણનું ,"બેલા" સમજી સાનમાં ,
-----કશું ય નથી સંબંધના બંધનની ગાંઠમાં। !
10.11.2019
9.15. એ.એમ.
No comments:
Post a Comment