કૃષ્ણમાં સમાયાં , આકર્ષણ અને આનંદ ,
હે કૃષ્ણ ! તેં જન્મ લીધો ,અધર્મના નાશ માટે , તેં તજ્યા અનેક સ્વજનો, સ્થિરતા માટે ;
તું જીવ્યો , હમેશા સત્ય અને ધર્મની રક્ષા માટે ,
છતાં ફરિયાદ છે , એક। તારાં અમૂલ્ય જીવન માટે !
તેં જન્મથી જ આનંદ સાથે અશ્રુ દીધાં ,
દેવકી વસુદેવને આનંદ સાથે અશ્રુ દીધાં ;
ગોકુળને ગૌરવવંતુ કર્યું ,નંદ-જશોદાને માન દીધાં !
ગોપ-ગોપીઓને વેણુ વાદનના દાન દીધાં !
રાધાને પ્રેમના અમીપણ દીધાં !
છતાં
આ સર્વને છોડી , અશ્રુધારાના ધોધ દીધા !?
કૃષ્ણ ! તું મિલનનો આનંદ અને વિરહના અશ્રુનો
સંવાદ ! ! !
તેં પોતે પણ , છુપાવ્યા અશ્રુ ભીતરમાં !
યાદવ , છતાં ગોપ બની વાક્બાણ સહયાં !
દ્રૌપદીને ચીર પૂર્યા , છતાં , પુત્રો -વિરહીનાં ધિક્કાર સુણ્યા !
ગાંધારીના તપ્ત શ્રાપ-વચનો ઝીલ્યાં !
હે કૃષ્ણ ! આનંદ અને આકર્ષણનો ભરથાર !
શાને
હમેશા તું રહ્યો , વ્રજને અને ભક્તોને અશ્રુનો દાતાર ! ?
"બેલા" ઝૂલી ઝૂલી વિમાસે અપાર,રેલાવી ઝાકળભીની અશ્રુધાર।
શાને રહ્યો તું આવો વિસ્મયકાર ? ! ? !
13\11\2020
11.40. પી.એમ.
No comments:
Post a Comment