જિન્દગી ! તું કેટલી પુરપાટ વહી ગઈ ?!
મન અને બુદ્ધિ, પાછળ ગયાં રહી .
હજી તો શરૂઆત થઇ સમજવાની;
આ દુનિયાને અને માનવો દુન્યવી !
ત્યાં તો જીવન-વસંત ગઈ વહી !
અને ઋતુ આવી "બેલા"ની પાનખરની ! !
પીળાં પાંદે ઝૂલતી વિસામતિ ડાળી,
લહેરે , સુણે , આગળ, અગોચર કોઈ વાણી !
જિન્દગી ! સાથ દે , ડગ ભરવા એ ભણી ,
તો પામી શકું , ત્યાં શાંતિ શાશ્વતી ! ! !
15/4/2023 7.40 એ.એમ
No comments:
Post a Comment