વિલાપ

લોહીનાં આંસુથી તરબોળ લાલ લાલ 

          એવું આ ટર્કી,

પ્લેટમાં પડ્યું  વિલાપે છે ;

શાં દુષ્કર્મ કર્યાં હશે મેં ?

               કે 

માનવીની જીભનાં ચટાકા માટે 

    ભૂંજાવું પડ્યું મારે ?!

પીંખાવી પીંછા ,મરડાવી ડોક 

મરઘી ય તે આક્રંદે ;;

માનવના હૈયે નાં થતો હાહાકાર ;

અમારાં આ  વધ થકી ?!

એમના બાળ-ટીક્કા બનાવી કોઈ ખાય તો ??

                છતાંયે 

નાં સંતાપ અમ હ્રદયે ,કારણ ;

અમે તો મરીને ય બીજાનાં ઉદર ઠાર્યાં !

છતાં ય માગીએ બસ આટલું ;

હા! ઈશ! નાં દેજે ફરી ;

કદીય અવતાર આવો .

બેલા\થેન્ક્સ ગીવીંગ ની પાર્ટી જોઈને .

11-22-12

જીવન-કથા

આ જીવન શું છે ?

એક કિતાબનાં બે પૂંઠા 

વચ્ચે સમાયેલી એક કથા !

આ કથા જો આવડી વાંચતા;

આ લિપિ જો આવડી ઉકેલતા 

           તો જીવન 

હદ ઓળંગી સમાય "અનહદ"મા 

સુણે ઘંટ નાદ "અનહદ"તણો,

અને થાય એકાકાર બ્રહ્મમાં !.

બેલા\૨૧નવેમ્.\૨૦૧૨\૧૦.૨૦\એ.એમ.

બીજું કાંઈ ન માંગુ

હે શ્યામ!,

મને જગતનું માધુર્ય જોવાની દ્રષ્ટિ આપ ,

મને જીવનની મધુરતા માણ વાની તમન્ના આપ ,

બીજાનાં સું-કર્મો અને સુવિચારો ગ્રહણ કરી ;

તેઓની પ્રતિભાને નમન કરવાની હિમ્મત આપ ,

મારો ગર્વ અને મારું સ્વમાન વચ્ચેનો ભેદ સમજાવ ,

મને તુજ મંઝિલનો પથ બતાવ .

હે પ્રભુ !

મારો અવાજ ભલે ઝીણો છે ;

પરંતુ  ધ્યેય  બળવાન છે ,

મને મારાં ધ્યેય પૂર્તિની શક્તિ આપ .

હું બીજું કાંઈ ન માંગુ .

બેલા\૧૭નવેમ્.\૨૦૧૨\૨.૧૦/પી/એમ 

દુ:ખ -સુખ

માનવીની કર્મ ભૂલનું પરિણામ દુ:ખ ,

ભૂલ વિલંબ વિના સુધારી નવું કર્મ તે સુખ ;

આત્મ શાંતિનું સુખ .

કોઈના દીધાં મળતાં નથી સુખ -દુ:ખ .

વ્યવહારનું સત્ય છે સુખ -દુ:ખ ,

પ્રામાણિક જીવન છે ,તો છે સુખ ;

સત્ય છે તો છે સુખ ,

શાંત -સંતોષી ચિત્ત અર્પે છે સુખ .

                કિન્તુ 

સુખ -દુ:ખ એક આભાસ છે ;

કારણ એ શાશ્વત નથી .

બટકણુ  અને અદ્રશ્ય થતું છે સુખ-દુ:ખ .

વાસ્તવ અને ભ્રમ વચ્ચે

અટવાવે છે સુખ દુ:ખ .

જો ચમકો જલ-બિન્દુની જેમ ;

જે રહે છે કમલ પત્ર પરે ,

તો નાસી   જાશે સર્વ સુખ-દુ:ખ .!

બેલા\૧૮નવેમ્.૨૦૧૨\૪.૫૦.પી.એમ.

ધર્મ-અધર્મ

વિજય -પરાજય ,ધર્મ-અધર્મ ,પુણ્ય-પાપ,

બધુંય એક જ  સિક્કાની બે બાજુ ,

લાખો યહુદીઓને ગેસમાં ગૂંગળાવતો 

હિટલર વિજયી ગણાય ?ધર્મીષ્ટ ગણાય ?

એ તો અહંકારી પરાજિત વ્યક્તિ !

સ્વયમના આત્માનો ,બુદ્ધિમત્તાનો વધ કર્યો !

જાપાન પર અણુબોમ્બ  ઝીંકીને 

ટ્રુમેને અમેરિકાને વિજયી કર્યું ?

એમનો યુદ્ધ ધર્મ ખરેખર ધર્મ ગણાયો ?

                  પરંતુ 

હકીકતમાં શું મેળવ્યું ?

હિટલર ઘાતકી તો ટ્રુમેન શું ?

જો આ બે અધર્મી ,તો 

આતંકવાદીઓ શું ?લાદેન શું ?

આતંકવાદીનો ધર્મ એ 

સમાજ અને દુનિયા માટે અધર્મ .

જેહાદીઓનું પુણ્ય એ માનવ સમાજના અર્થમાં પાપ જને ?

કેટલા બધા સંકળાયેલાં છે આ બધાં ય !

વિવેકબુદ્ધિ વિના નાં કર્મો 

બને અવશ્ય અપ કર્મો !.

ઓ માનવ નેતા !ઈશ્વરદત્ત બુદ્ધિ નો ઉપયોગ કર !

અને સત્ધર્મના રસ્તે પ્રયાણ કર .

અંતરમાં શાંતિ અને મનને આનંદનો ઉત્સવ મળશે .

બેલા]૧૫નવેમ્.૨૦૧૨\૧૧.૪૦પિ.એમ.

નવનીત ,ઘાસ અને જ્ઞાનનું

ગાયું ખાય ઘાસ ,

વાગોળી વાગોળીને 

અર્પે દૂધ સ્વરૂપે ;

દૂધનું દહીં ને દહીની છાસ ;એમાંથી;,

અંતે ઘાસ અર્પે નવનીતનો આસ્વાદ !

રૂખી રૂખી માહિતી તો 

સમજ્યા વિના એ ઘાસ 

માહિતીને વાગોળી વાગોળી 

જ્ઞાનમાં પરિવર્તિત જે કરે ;

જ્ઞાનનું ચિંતન જે  કરે ,

મળે તેને મર્મ માહિતીનો ;

           અંતે 

મર્મ બને નવનીત ,અને ,

મળે બ્રહમ નો આસ્વાદ !

બેલા\૧૬નવેમ.૨૦૧૨\૮.૧૫.એ.એમ 

ઉજાગરા

મારે તો જનમ જનમ નાં ઉજાગરા રે !

જીભ રટેએક જ નામ ;

ક્યાં છે મારાં શ્યામ સાંવરા રે !?

મારાં દિન તો દુભાયેલાં રે !

રાત રઝળે ,જ્યમ હરાયું ઢોર ;

ચાંદ-સૂરજ ઉગ્યા ને આથમ્યાં રે ;

તારલિયાના દીવા થયાં ઝાંખા રે !

ઓલી ગોપીયું ય તે જોતી'તી વાટ ,

જ્યારે કાં'નો જાતો'તો ચરાવાને  ગાય ;

વ્રજની રજે ભર્યો કાનુડો આવતો ,

ને ફેલાતાં કેશ ઘુંઘરાળા રે !

રજ એ રજસ ને કૃષ્ણ-કેશ તે  તમસ ,

જાણી ,ગોપી વહાવે જળ ધારા રે !

ધુવે રજસ-તમસને ,ને દિપાવે ;

કાં'નાં ના સત્ નાં  ચહેરા રે !

દૂર કરુ  રજ,જે છે રજસ 

કૃષ્ણ કેશ છે રે તમસ 

જરા ઢુંકડા આવો મારા કાં'ન કુંવર ;

મારે નવરાવી ,જોવા છે સતના ચહેરા  રે !

ગોપીયું સંગ હું યે રાચું ,

જોઈને એ સતનાં અજવાળા રે !

"બેલા",જનમનાં ગયાં ઉજાગરા ;

તને મળ્યાં રસ-રસિયાના સથવારા રે !

બેલા\૧૫નવેમ્.૨૦૧૨\૩.૧૫.પી.એમ.

પ્રાર્થના પ્રતીક્ષાની

વિરહની આ પાનખરમાં 

હૈયામાં બેઠેલ કોયલ ,

ચીસો પાડીને ગાય છે ;

મનનું પંખી જોજનો દૂર સુધી 

ઊડી ઊડીને પછડાય છે ,

જીવન સાગરનાં જળની લહરીઓ 

તટની રેતી ઉપર 

હૈયા ફાટ રડે છે ;

       અને 

અસહાય એવી મારી કોરી આંખો 

ડંખતા દિલે , તારી નિષ્ઠુર લીલા નિહાળે છે ;

          પરંતુ 

ઉરમાં છે એક આસ ;

ઋતુ બદલાશે ,અને 

વસંત ના વાયરા વાશે .

મારાં મૌનને વાચા મળશે ,

જે ,હૈયાની કોયલને ગુંજતી કરી 

મન-પંખી સાથે ,ઊંચે ઊંચે ઊડી

જોજનોની વીંધી પેલે  પાર ,

તને પામશે ,અને ,હર્ષનાં આંસુ સારશે .

સાંભળી ખરી કે ?મારી પ્રતીક્ષાની પ્રાર્થના ,તેં ?!

બેલા\૧૧નવેમ્.૨૦૧૨\૪.૫૦.પી.એમ.

વૃક્ષ

વૃક્ષની છાંયના સથવારે જન્મેલાં બુદ્ધ ,

વૃક્ષની છાંયનાં સથવારે જ્ઞાન-પ્રાપ્ત બુદ્ધ ;--અને ;--

વૃક્ષની છાંયનાં સથવારે મહા નિર્વાણ પામેલા બુદ્ધ 

        ચીંધે છે એક બિન્દુ.

વૃક્ષ તો જીવન સમગ્રનો  આધાર છે .

વૃક્ષ છે તો વરસાદ છે .

વૃક્ષ છે તો અનાજ છે .

વૃક્ષ છે તો છાંય છે .

--------તો પછી -----

શા માટે ?શા માટે ?

મોટી મહેલાતો અને કારખાનાઓ માટે 

વૃક્ષનું નિકંદન થાય છે ?

જીવનને તરબતર કરનાર ઓ વૃક્ષ !

તને બોધી -વૃક્ષ તરીકે ફરી સ્થાપવા 

આવશે ફરી ક્યારેક બુદ્ધ ?

બેલા\૯ઓક્ટો.૨૦૧૨\બપોરે ૧૨.૦૦ 

બારી અને છીંડું

બારણાં ને દીવાલની ભાઈબંધી 

     બારી પાડે છીંડું ,

વાડ અને ઝાંપલીની ભાઈબંધી 

      તોડે તેને છીંડું .

બંધ બારણાની દીવાલો પછવાડે 

    બની રહી એક ગુફા ,

ગુફા મહીં નાં તપસ્વી રહેતાં

ત્યાં  તો બંદી-સંસારી વસતાં!

ઝાંપલી તો વ'એ વાતું કરે 

ને બારણાં વા'ને ઠેલે ,

વા' માટે તરસતાં જીવો 

શ્વાસ ભરતાં બારી વાટે !

ઉઘાડી વાડ  ને ઉઘાડું છીંડું 

આભ સાથે એ રમતાં 

માનવીએ રચી બારીઓ 

જે આકાશને સંઘરતા !

હૃદયની બંધ દીવાલોને 

હશે જો ભાવનાની બારી ,

સર્વ-ધર્મનાં ઐક્ય સાથે 

સુગંધ ભક્તિની લાવશે તાણી !

બેલા\૯ નવેમ.\૨૦૧૨\૧.૧૦.પી.એમ 

સૂરનું મિલન

હું જો તારાં સુરમાં મારો સૂર ભેળવી શકું ;

હું જો તારી સાથે મારું ગીત ગાઈ શકું ,

તો,હે શ્યામ!આ ભવ સાગર સહજ તરી શકું .

હું જો તારી પ્રકૃતિને વધાવી શકું ;

હું જો રજસ-તમસના જાળા તોડી શકું,

તો ,હે શ્યામ!તારું સત્ય પામી શકું .

હું જો અહમના ગર્વથી પર થઇ શકું ;

હું જો શુદ્ધ ભાવનાથી આરાધના  કરી શકું ,

તો ,હે શ્યામ!તને ખુદને પામી શકું .

                    કિન્તુ 

તારી રચેલી આ સૃષ્ટિમાં ,અને ,

તારી માયાની ભુલભુલામણીમાં ,

ક્યાં?, ક્યારે?અટવાઈ જવાય છે 

તે જ સમજાતું નથી !

તો ,હે શ્યામ!હું શું કરી શકું ?

એટલી સમજણ જો આપે ,તો ,

હે શ્યામ!હું તારી સાથે 

તારાં સુરમાં ,તારાં ગીત ગાઈ શકું .

બેલા\૩૦ઓક્ટો.૨૦૧૨\૯.૩૦.એ.એમ.

ધૂપસળી

 

તારો સહવાસ ગયો ,ને ,શ્યામ!

તારાં પ્રેમની સુગંધ રહી મારી સાથે .

તારી સુગંધને મારી કાયામાં વણી,

અને બળતી રહી યાદમાં તારી ;

હું તો બળી ગયેલ એક ધૂપસળી !

મારી રાખમાંથી ય પ્રસરાવતી સુગંધ ,વળી .

એજ સુગંધના સથવારે 

સહુને દોરતી તવ પગથારે .

વ્હાલા શ્યામ!

એ ધૂમ્રસેરની સુવાસે ખેંચાઈને 

ફરી મળવા આવશોને ?

બેલા\૨૯ઓક્ટો.૨૦૧૨\૬.૪૫પિ.એમ.

નવલાં નોરતાં

નવલાં નોરતાંનાં દિન આવિયા રે ,મા અંબિકા 

રુડે ગરબે રમવાને નીસર્યાં રે        મા અંબિકા .

માએ ગગનનો ગરબો લીધો રે      મા અંબિકા .

માંહી રત્નનો દીવડો કીધો રે         મા અંબિકા .

એનાં કિરણોનાં તેજ ટમટમતાં રે   મા અંબિકા .

એ તેજે તે પથ અજવાળિયા રે      મા અંબિકા .

આ જીવડો એ પથ પર દોડતો રે   મા અંબિકા .

તારો તારલિયો પાલવ પુકારતો રે મા અંબિકા .

તારાં વ્હાલ ભર્યાં અંકમાં છુપાયો રે મા અંબિકા .

ગરબો "બેલા"નાં ફૂલથી વધાવ્યો રે મા અંબિકા .

                  બેલા\૨૪ઓક્ટો.૨૦૧૨\૯.૩૦.એ.એમ.

એક વાત

શ્યામ !મારે કરવી છે તમને એક વાત ,

જો સાંભળો તો માનું ઉપકાર .

હું તો જનમ જનમથી કરું તમને પ્યાર ,

અને ચહું તવ આંખોમાં મારો નિવાસ .

તારી હસાવી હસતી રહી છું ,

તારી રડાવી રડતી રહીશ હું .

મારા આંસુથી નાં વિચલિત થઈશ તું ,

એને વહેવા દેજે અનરાધાર.

તારી મોકલી હું આ જગમાં  આવી ,

તારી બોલાવી હું વળીશ પાછી .

આ માયામાં મેલી તેં મને મ્હાલતી ,

હવે અટવાવી છે મઝધાર .

વાટડી જોતી તારી હાકલની ,

માળ સાહી હાથમાં "બેલા" માલણની .

ક્યારે બોલાવે તું પ્યારનાં ઈજ્હારથી ,

છેડીને સુરીલી તાન તારી મુરલીથી .

                     બેલા\૨૬ઓક્ટો૨૦૧૨\૩.૫૦.પી.એમ.