જિંદગીની નાવ તેં હંકારી
રે મનવા !
માર્યાં હલેસાં પૂરાં બળથી .
તસુ એ ના હાલી તારી નાવ
રે મનવા !
ગાંઠ તો છોડી ના અહમની .
પહોંચીશ શેં પેલે પાર ?
રે મનવા !
વિચારી લે જરા કળથી .
બેલા
૩૧ જુલાઇ૨૦૧૨
૩.૫૦.પી.એમ.યુ.એસ.એ.
સાહિત્યના બાગમાં કવિતારૂપી પુષ્પોની ફોરમ પ્રસરાવતા મલયાનિલ સમા સ્વ.કવિ શ્રી પ્રહલાદ પારેખ ને .....
જિંદગીની નાવ
જિંદગીની નાવ તેં હંકારી
રે મનવા !
માર્યાં હલેસાં પૂરાં બળથી .
તસુ એ ના હાલી તારી નાવ
રે મનવા !
ગાંઠ તો છોડી ના અહમની .
પહોંચીશ શેં પેલે પાર ?
રે મનવા !
વિચારી લે જરા કળથી .
બેલા
૩૧ જુલાઇ૨૦૧૨
૩.૫૦.પી.એમ.યુ.એસ.એ.
ભ્રમણા
હું ભમી તારી પાછળ ખાલી ખાલી !
મન તો માને કે મેં તો ભર્યો
તને ,નયન-મનમાં .પણ;
જીવન-સંધ્યાએ જાણ્યું ,
હું તો રહી ગઈ ખાલી ની ખાલી
મન તો માને કે મેં તો ભર્યો
તને ,નયન-મનમાં .પણ;
જીવન-સંધ્યાએ જાણ્યું ,
હું તો રહી ગઈ ખાલી ની ખાલી
.
જ્યમ તડકે મુકેલ એક કોડિયું ,
ને માન્યું કે કોડિયું એ તેજે ઝગ્યું !
તડકો ઢળ્યો ને સંધ્યા વીતી ,ત્યારે;
જોયું તો કોડિયું ખાલી ને ખાલી !
જ્યમ તડકે મુકેલ એક કોડિયું ,
ને માન્યું કે કોડિયું એ તેજે ઝગ્યું !
તડકો ઢળ્યો ને સંધ્યા વીતી ,ત્યારે;
જોયું તો કોડિયું ખાલી ને ખાલી !
વર્ષાનાં વારિના બુંદ જો હોત
ઝીલ્યાં ,તો કોડિયું ના હોત ખાલી .
તારી તેજની ધારાના બુંદ જો
મળ્યાં ,તો આરત ના રહી હોત ખાલી .
અમથી ભ્રમણાના ભૂતમાં મ્હાલી ,
મારું અંતર કોડિયું રહ્યું ખાલી નું ખાલી .!
બેલા
૩૦-જુલાઇ૨૦૧૨
૧૨.૧૫ એ.એમ. યુ.એસ.એ.
થાક લાગ્યો
હવે તો ના ભમું તારી પાછળ
કાનુડા,હવે તો મને થાક લાગ્યો.
પગની પિંડીઓમાં કળતર ઉઠ્યાં
અને ખસી ગયો કમરનો મણકો.
શ્વાસની સરગમ થઇ બેસુરી
ને ફેફસાનો વહી ગયો ફાંકો.---કાનુડા હવે ....
બાવડાના બળ જો ને લબડી પડ્યાં
ને નજર્યુંનો લાજી ગયો લટકો.
બુદ્ધિ તો મારી ગઈ બહેર ,ને
શ્રવણેન્દ્રીય ને વાગ્યો કાંટો ---કાનુડા હવે......
કાંડાના કામણ ખૂટી ગયાં
ને ગયો "બેલા"ની ડાળનો લ્હેકો.---કાનુડા હવે...
બેલા
૨૬જુલાઇ૨૦૧૨
૭.૦૦પિ.એમ.યુ.એસ.એ
દખનાં એ ડંખ
--વ્હાલીડાં રે !...આવડાં તે દખ શાને દીધાં ?
દખનાં એ ડંખથી કાળજડાં કોરાણાં
ઊના ઊના લોઈ આ રેલાણા---વહાલીડાં રે....
---વૈદડાં તેડાવ્યાં ને હકીમ તેડાવ્યાં
ઘા-બાજરીયા ને કવાથ-કાઢા પીધાં
ડંખના દખડા ના રે રુઝાણા---વહાલીડા રે....
---દોરા રે કરિયા ને ધાગા રે કરિયા
જંતર-મંતરના ત્રાગાં રે કરિયા
ભૂવા ડાકલા યે ધૂણાવ્યાં --વહાલીડા રે...
---ડંખ ના રૂઝાય રે મારાં ને દખ ના થયા રે ઓછાં
વેદનાની ચીસો પાડી રોયાં--વહાલીડા રે...
---હવે તો તારાં નામનો આધાર રે
ચોધાર આંસુડે વિનવું અપાર રે
દખના રે ડંખ આ મિટાવ મારાં બાપલા !---વહાલીડા રે
---દયા ની હેલી વરસાવો મારાં ઠાકરા !
દિલના ઉપવનને ખીલાવો હે જગદીશા
"બેલા"ને ફેરથી ઝુલાવો ઓ માળીડા!---વહાલીડા રે ...
બેલા
૨૬જુલાઇ૨૦૧૨
૭.૩૦.એ.એમ.યુ.એસ.એ.
કાળજડે લાગ્યો એક ડંખ ,એનાં દખ કેણી કોર રોવાં?
આતમમાં લાગી એક લાહ્ય,એનાં ઠારોડા કેમ કરી શોધવા ?
ડંખનાં દખના આંસુડે આંસુડે,અમે જીવતરનાં ડાઘ સૌ ધોયા;
દખડાં વ્હાલીડાનાં વ્હાલાં લાગ્યાં,એથી અમે ઊચેરે થાનકે પૂગ્યાં.
સરગનાં બાગમાં તો ખીલ્યાં છે પારીજાત;ને એ તો "બેલા"નો સાથ લઇ મહેક્યાં.!
બેલા
૨૪જુલાઇ૨૦૧૨
૫.૦૦પિ.એમ.યુ.એસ.એ.
ડંખ
વીંછીનો ડંખ તો સહી લીધો .હે શ્યામ !
જુદાઈનો ડંખ સહ્યો જાતો નથી.
જગત-હડસેલો સહી લીધો હે શ્યામ !
તારો હડસેલો સહ્યો જાતો નથી .
વીજ ઝબકારે તને દીઠો હે શ્યામ !
હવે આ અંધકાર સહ્યો જાતો નથી.
તારી -મારી પ્રીતની નિંદા સહી લીધી હે શ્યામ!
તને નિષ્ઠુર કહ્યો ;તે શબ્દ સહ્યો જાતો નથી .
મારી વેદનાની ચીસ તો સહી લીધી હે શ્યામ !
તારી વાંસળીનો સૂનો સૂર સહ્યો જાતો નથી.
જીવન બાગ ઉજડ્ય્યો ;સહી લીધું હે શ્યામ !
"બેલા"ની માળા સુકાઈ ;ગમ સહ્યો જાતો નથી.
બેલા
૨૩જુલાઇ૨૦૧૨
૭.૦૦એ.એમ.યુ.એસ.એ.
ભાગોળ ભાગી ગઈ
નાનું એવું ગામ.
ભાગોળે વડલો.
વડલા હેઠળ ચાની લારી.
બાજુમાં ચબુતરો.
સામે પીળાં રંગની બેઠી પરસાળ
પરસાળમાં બચુડીયાની નીશાળ.
મોટું મેદાન.ગિલ્લીદંડા ને રમતોનું નિશાન.
બીજી કોર તળાવ;પનિહારી ને ધોબનહારીનું
મજાક મસ્તીનું સ્થાન.
હસતી ભાગોળ.રમતી ભાગોળ.
પણ
કાળે કરવટ બદલી.
મેદાનમાં મિલ આવી,હીરાકણી ઊડી .
ગિલ્લીદંડા ગયાં છૂટી.!
ઘર ઘર નળનું પાણી;પનિહારીની હડી છૂટી.
શાળા તો ભાંગી પડી ને માસ મોટી ઓફીસ બની.
વડલો વચ્ચે ખૂણો પાડે;વડવાઈઓ પણ તૂટી.
ઓહો !!કેવાં રંગ-રૂપ હતાં?!
ને
કેવાં રંગ ઢંગ થયાં ? જોઈ ;
ભાગોળ ભાગી ગઈ .!!!
બેલા
૨૨જુલાઇ૨૦૧૨
૯.૦૫.એ.એમ.
ઐક્ય
મારાં હૈયાનાં દરબારમાં,
મેં
એક પ્યારભરી બેઠક રાખી છે.
એની પીઠ ઉપર પ્રીતની પિછવાઈમાં ,
દરેક બિંદુ ઉપર ;
વ્હાલના મોતી મઢાવ્યા છે.
હું
શ્રદ્ધા પૂર્વક તારાં આગમનની
રાહ જોઉં છું.
તું તારાં પ્રેમથી સભર
હૈયા સાથે,અને પૂર્ણ આશિષ સાથે
એ આસન ઉપર બિરાજશે.
ત્યારે હું
પૂર્ણ ભક્તિથી,હૃદયના ઉલ્લાસથી
કશું પણ બોલ્યા વિના ,પ્રસન્ન ચિત્તે
દરબારીઓથી વિદાય લઇ
તને મારાં
છેલ્લાં વંદન કરી
તારું -મારું ઐક્ય સાધીશ.!
બેલા
૨૧જુલાઇ૨૦૧૨
૧૧.૨૦.એ.એમ.
ગાંઠ ભરોસાની .
હે શ્યામ !
મારી સાથે છે,આ બગિયાની ફળી .
તું વાટ જોવડાવ ;તને ગમે તેટલી .
સંગ મારી ઊભા આ મોગરા ,
ને રાતરાણી ચારસૂ ફરી ;
ગુલાબ-જાસુદે નેવાં કર્યાં,
ને ચમેલીએ સુવાસ મોહરી .
આગિયા ચમકે થઈને દીવા ,
ને બાગ રહ્યો મહેકી ;
ચંપો મહોર્યો આકાશે ભરી બાથ ,
ને કળીઓ વિલસે ટસરની .
રાહ સજાવી,ગુલછડી-ગેન્દાએ ,
ચાદર પારીજાતે બિછાવી ;
ભમરાનો એકતારો ગુંજે ,
પતંગિયા બજાવે તાળી .
તાલે એનાં "બેલા" ડોલી ,
ગાયે તુજ પ્રીત-કહાણી;
તોડી શકીશ ના
ગાંઠ ભરોસાની .
હે શ્યામ !
તું વાટ જોવડાવ ,તને ગમે તેટલી !!!
બેલા
૧૯જુલાઇ૨૦૧૨
૪.૨૫.પી.એમ.યુ.એસ.એ.
વર્ષાના ખેલ અપાર
વાદળ ગગડે ,વીજળી સળકે ;વારિ વરસે અનરાધાર !
મેહુલો ગાજે,મયુર થનકે,તરુવર ડોલે અપરંપાર .
જળ કેરાં મોતી ચળકે;પલ્લવ પરે,કેવાં દમદાર !
મેઘધનુ ની છટા નીખરે;મુગટ બની શોભાયમાન .
છબિ દીસંતી મોહન કેરી ,શ્યામલ શ્યામલ છટાદાર ;
"બેલા"વારિ..રહી ડોલતી ,દેખી વર્ષાના ખેલ અપાર !
બેલા
૧૫જુલાઈ૨૦૧૨
૩.૪૫.પી.એમ.યુ.એસ.એ.
भज ले राम राम
"तन के तम्बूरे में दो साँसों के तार बोले ,
जय सिया राम राम जय राधे श्याम श्याम|"
करनी करो तुम ऐसी,भरनी पड़े जो ना ;
पाय लिजो किरतार
मन मंदिर में राम बसाओ
बोलो साँस साँस पे जय सिया राम|
मीरा ने भज लिया,श्याम गोपाल को
और कर गई नैया पार ;
श्याम श्याम रट के ध्रुव जी ने
किना अपना बेडा पार |
नरसिंह महेता को हार पह्नायो
पांचाली को पुरे चीर;
गंगा पार केवट ने उतारा
और खुद कर गयो भव् पार!
ऐसी मेरे राम की माया,
"बेला" ,भज ले राम राम |
बेला ९ १० १९८४
७.१०.पी.एम्.
किस विध गाऊँ
किस विध गाऊँ तेरी भलाई ?
शबद सूझे ना कोई गुँ साईं :
हरि,हरि,हरि सुमिरन करपाई,
और दूजी ना भगति मोहे आई !
अपने आपको तेरे चरन धराई,
"बेला"दूजी रीत ना जाने कोई|
बेला २५ ९ १९८४
१.४०.ए.एम्.
ओ मनवा मेरे
ओ मनवा मेरे !गोविदरा गुण गाइयो;
जिसने दिया तुझे तन उजियारो,
भगति करी ना और बिसरायो;
काहे को तूने जनम गँ वायो?
जुटी माया में लपटायो
बेला २५ ९ १९८४
१२.३०.ए.एम्
कैसे मै गाऊँ
कैसे मै गाऊँ गोविंदरा गुनिया ?
आज सजा दी मेरे मनकी ये दुनिया |
तैने अजब दया दिखला दी,
लाल मिला मेरे मन बसिया ;
बाज उठी मोरे मनकी मुरलिया |
आँख से आँसु बह नही पाए,
धडकन दील की रुक नही पावे;
झूम उठी मोरे मन की बगिया |
मन बगिया में फूल खिले है ,
नैनोंमें मोती झूल रहे है ;
गुन गुन गुन गूंजे भावरिया;
झूम उठी "बेला"की कलियाँ |
बेला २५ -९-१९८४
१२.०० रात
સુરેશ દલાલનું લખાણ
ડોક.સુરેશ દલાલનું લખાણ છે.
૧ --તુલસીનાં સહસ્રપાન
ને વચ્ચે લાલ ગુલાબ
જુઓ,મારા સાહ્યબાનો રુઆબ.
૨--મારે હાથે હું જ ચડાવું
તુલસી.
પૂજા હોય ઉછીની નહીં.
હું જ આરતી ગાઉં
ને સાંભળનારો વિષ્ણુ .
૩--વિષ્ણુને પામવા હોય તો
થવું માત્ર વિષ્ણુપ્રિયા
આટલું જ સત્ય અને એ જ
સત્યનારાયણ ની કથા.
૪--મેં
મારી ભીતર
ઉભું કર્યું એક વૃક્ષ.
અંધકારને પૂરેપૂરો જીરવ્યો
જઈને આકંઠ પીધો
હવે હું એની છાયામાં
પ્રકાશનું સ્વાગત
કરું છું.
પૂર્ણ મૌનથી.
૫--ફૂલના આસન પર બેસીને
ઝાકળ
સુર્યની પ્રાર્થના કરે છે.
૬--મારી કને
આવવામાં તું આટલો
વિલંબ કેમ કરે છે?
મારી આંખ
તારાં આવવાના રસ્તા પર છે
અને મારી નજર
ઘડિયાળના કાંટા પર.
૭--મને હજી સુધી
ખબર નથી પડતી
કે તું મને ચાહે છે કે નહીં?
"હા " કે "ના"નો
કોઈ સંકેત તો આપ.
હું ક્યાં લગી
અટકળ પર જીવ્યા કરું?
૮--હું તને ચાહું છું
એ વાત મેં તને
કહ્યા વિના
કરી દીધી છે,
પણ તારા અભણ કાનને
કેમ કશું
સંભળાતુ નથી?
જઈ જઈને ક્યાં જાશો શ્યામ
જઈ જઈને
ક્યાં જાશો શ્યામ!
ને ક્યાં ,ક્યાં છુપાશો શ્યામ !
જ્યાં જ્યાં જશો ત્યાં ત્યાં
મને જ તમે દેખશો શ્યામ .!
તમારી પગદંડીએ શ્યામ !
મારી ભનક પડશે શ્યામ .
જાઓ જવાય તેટલા દૂર શ્યામ,
પામશો દરેક પગલે મુજને શ્યામ !
વનરાઈની ઝાડીમાં શ્યામ;
નદી સરવરની પાળે શ્યામ;
મોટા ડુંગર-કોતર શ્યામ,
ખુંદો મુજથી દૂર જઈ શ્યામ;
થઇ શકશો નહીં જુદા શ્યામ,
પલકોની ઝપકમાં હું શ્યામ !
જુદાંછે શું ફૂલ ને ખુશ્બુ ?
જુદાં છે શું વાદળ ને બિન્દુ?
એમ જ તું ને હું છું શ્યામ;
"બેલા" ફૂલ તું ખુશ્બૂ શ્યામ !
બેલા
૧૧ જુલાઈ ૨૦૧૨
૧૧.૦૦ પી.એમ.
યુ.એસ.એ.
પાષાણો બોલે છે.
ઉત્ખનનથી મેળવેલાં પાષાણો પાસેથી જાણવા મળે છે;મનુષ્યની ઉત્ક્રાંતિ!એ ઉત્ક્રાંતિના મૂળ ,માનવતાનું થયેલું શોષણ.આખો ઇતિહાસ જોઈએ તો ,એ રક્ત રંજીત છે.માનવ જીવન અત્યંત શોષિત,રક્ત-ભીનું,અને ભયાતંક છે.વધુ દૂર ન જઈએ -તો રામાયણમાં રામનો વનવાસ એ રાણી કૈકેયી દ્વારા રાજપુત્રનાં હકનું શોષણ અને સુખની હિંસા છે.સીતા હરણ અને સીતા ત્યાગ એ માનવતા વેધક અમાનવીય દુષ્કૃત્ય છે.નારીનું લાંછનાગ્રસ્ત શોષણ છે.નારીનાં વ્યક્તિત્વની હિંસા છે.મહાભારતમાં દ્રૌપદીની પણ એ જ પરિસ્થિતિ છે. ઔરંગઝેબનું જહાંગીર અને દારા સાથેનું અમાનવીય વર્તન, બધાય પ્રસંગો શોષણ,હિંસા અને ભય દર્શાવે છે.લોથલ હોય કે પીરામીડ,
આ બધાનું સંશોધન કરવા પાછળ પુરાતત્વવિદો અને ઇતિહાસકારો પડ્યાંછે.શું અર્થ છે આ બધાનો?દરેક ઇતિહાસ યુદ્ધોનાં વર્ણનથી ભરપૂર છે.દરેક યુદ્ધ વખતે માનવ જાતનું અપમાન થયું છે .અને ,એનાં અવશેષો પર સંશોધન કરી કયા સંશોધનકારે એ રિબામણી,શોષણ,અને આતંક દૂર કરવા પ્રયત્ન કર્યો?કોણે માનવીને, ફરી, ઈશ્વરે સર્જેલી,અર્પેલી મઘમઘતી દુનિયા પછી મેળવવા ઉત્સાહિત કર્યો?
તો પછી,હે ઇતિહાસકારો અને પુરતાત્વવાદીઓ ,ભૂતકાળનાં ખંડેરો ખોદી ખોદી દફનાવેલા,દબાઈ ગયેલા અશ્મીઓ અને અવશેષો કાઢી,રાસાયણિક પ્રક્રિયાઓ કરી ભૂતકાળને શાં માટે ઉથલાવે છે?!જે ભુત-કાળ બની ગયો છે ;ગત-કાળ-વહી ગયેલો સમય છે એની ખણખોદ શાં માટે?
વર્તમાનમાં એથી શું સારું થઇ રહ્યું છે?ઇતિહાસનું એ જ પુનરાવર્તન થાય છે.એ જ ધર્મના વાડાના નામે ગુલામી,અને શોષણ(આપણે જાણીએ છીએ ધર્મ અને પંથના સ્તંભોના કરતૂત),એ જ રાજનીતિને નામે સંઘર્ષ અને યુદ્ધ.!પ્રકાર ગત કાલ કરતાં ભલે જુદાં પરંતુ માળખું તો એ જ.તો શાં માટે ભૂતનું વિશ્લેષણ?૧વર્તમાનનું જ વિશ્લેષણ કરી ભવિષ્ય સુધારવાનો પ્રયત્ન કરોને !!નર્યા વિતંડાવાદથી શો ફાયદો?ભાઈ ભૂતકાળ પ્રેમીઓ !ભૂતમાંથી પાછાં વળો ,ભુત કાળ વાગોળી વર્તમાન ન બગાડો.જૂની સંસ્કૃતિનાં સારાં સારાં તત્વો વર્તમાનનાં સારાં તત્વં સાથે મેળવી સંસ્કૃતિને જાળવો;અને એ પણ વિના યુદ્ધે.!
કેટલાંક ઇતિહાસવિદ્દ તો રામ-કૃષ્ણ ખરેખર જન્મ્યાં હતાં કે નહી ,અથવા ઈસુ પરણ્યાં કે નહી એનાં વંશજ છે કે નહિની ખણખોદમાં પડ્યાં છે. ભાઈ, આ બધી ચર્ચા છોડી એમના કથનમાંથી ,વ્યવહારમાંથી જે સુસંસ્કાર મળ્યા છે, જે બોધ મળ્યો છે,જે ઈમાન,સત્વાક્ય ,સદધર્મ મળ્યાં છે તેને સાચવો, અનુસરો અને ફેલાવો તો માનવતા ઉપકૃત થશે .
બેલા
૭ જુલાઈ ૨૦૧૨
૧૧.૪૫.એ.એમ.
યુ.એસ.એ.
કિરણ
મને સમજણ નું એક કિરણ આપો;
પ્રભુજી વ્હાલા !
મારાં આળા અંતરને અજવાળો ,
હૈયાના હાહાકારને હટાવો;
પ્રભુજી વ્હાલાં !
શાંત શીતલ સમીર લહેરાવો .
બેલા
૯-૯-1908
આવ્યો ન કાનુડો
આવ્યો ન કાનુડો !આવીશ કહીને,
થાક્યાં આ નયણાં ધીરજ ધરીને .
રાત ગઈ ને ચાંદની થઇ ફીકી,
ચમક છુપાઈ તારોડીયાની,
હવાની ઝલક ઝૂલે ફૂદડી ફરીને ----આવ્યો---
આવો હે કાન્હા !પ્રાણ હવે છૂટે;
સફર છે લાંબી,પગ પણ તૂટે,
લઇ જાને ભવપાર હાથ આ થામીને--આવ્યો---
સજાવ્યો મેં પૂજાથાળ ફૂલડાં ભરીને;
જ્યોતિ આશની હ્રદયે ધરીને,
"બેલા"ની માળા કરમાં ગ્રહીને
આવ્યો ન કાનુડો આવીશ કહીને.
બેલા
૬ જુલાઈ ૨૦૧૨
૧૨.૦૦ નુન.યુ.એસ.એ
રુસણાં
શ્યામ!તમે રુસણાં લીધાં ?
શું કસોટી કરવી છે ?પ્રેમની ?
બંસરીને મેલી દીધી કમરમાં, ને,
મુખ મોડી લીધું ,બંધ નયન કરી.!
શ્યામ,મારાં !અંતરિયાળ આમ ,
મુને છોડી,જઈ શકશો નહી ;
દૂર કરીશ તમારી રુસવા,
રેલાવી મારાં હેતની હેલી !
હાથ ઝાલી તમારો,વિનવીશ ,વ્હાલાં !
જતાવીશ વેદનાનાં તરંગોની માળા !
"બેલા"ની ડાળને ડોલાવી,ખુશ્બૂ ફેલાવી
ફૂલડે વધાવીશ,તને,મારાં મનહારી !
મને ખબર છે;ખુશ્બૂ બેલાની
તને છે ખૂબ પ્યારી ,
અને એ જ ખુશ્બૂ
દેશે,તારાં આ રુસણા છોડાવી .!!
બેલા
૬ જુલાઈ ૨૦૧૨
૮.૪૦.એ.એમ.યુ.એસ.એ.
જીવતાં શબ્
ઘૂમી વળ્યાંસૌ શહેરો ,
અને
કરી રહ્યાં સંભાષણો .
કોઈકે કાઢી રથ યાત્રા,
કોઈકે ઉજવ્યાઉત્સવો
આ
સર્વ નેતાઓ ,ઘૂમે તો છે;
પરંતુ
સાથે હોય છે ,સુરક્ષાની મોટી ફોજ !
ઈચ્છે સહુ ,પોતાની જડબેસલાક સલામતી !
જડબેસલાક સલામતી તો
ફક્ત શબની હોય ,
એને જોખમ નથી.કોઈ ક્યાંય એને ન મારી શકે
આ નેતાઓ જીવતાં શબ્ નથી ?
બેલા
૨૧ જુન ૨૦૧૨
યુ. એસ. એ.
केसरी आकाश
मैं मैदान में खड़ी हूँ |
सामने पर्वत के पीछे से
सूर्य किरणों की आभा दिख रही है ;
जैसे मयुरने अपने पंख फैलाये है !
निरभ्र केसरी आकाश में
फूटी हुई ये किरणें
और पंखेरुओं की उड़ती
काली काली टोली लग रही है;
मानो,सूर्य के गले में माला !
सुंदर ये छबि !काश!
"बेला"कागज पे उतार सकती ?!
वो तो मुग्ध बनके
डोल सकती है |
दिल में छिपा के अनेक अभिलाषाएँ|
दिन चडेगा,आशाएँ मुस्कुरायेगी;
फूल पे शबनम की तरह |
पर ,
सूर्य के प्रखर ताप में ;
क्या ये हँस के पार जा पायेगी ?
या झुलस के रह जायेगी ?
बेला
७ जून २०१२
यु.एस.ए.
Subscribe to:
Posts (Atom)