છુટકારા

 

મારી આંખોમાં કાજળ બનાવીને 

    તને છુપાવ્યો મેં શ્યામ !

    હવે છટકી શકે તો તને જાણું !

          પાંપણનાં પલકારા તારાં 

          પહેરેદાર બન્યાં,

          અને બંધ પોપચાં તારાં 

          કારાગારના તાળાં !

  આ જગનાં કારાગારમાં ધકેલીને 

  તેં મને બહુ દુભવી  છે શ્યામ !

  હવે તું છોડે તો થાય છુટકારા !

                 એમ  જ 

  મેં પણ તને બાંધ્યો મારી આઁખડીમાં

 હવે તને હું છોડું તો જ 

  થાય તારાં છુટકારા !

                                    બેલા 

                                       ૨૯-૩-૨૦૧૨ /૮.૧૫ પી એમ 

ख्वाहिशें

                          ख्वाहिशें तो ऐसी ,छू लूं  आसमां,

                          और उससे भी आगे जाके ,

                          खोजूँ  हरी का धाम !

                                  छूती तो हूँ आसमां,हवाई जहाज में  बैठ के ;

                                  पर उस से आगे जाऊँ कैसे ?

                                  हवाई जहाज तो बन्द होता है !

                          हरी ने तो मुझे पंख नहीं दिए ,और ना ही वो ज्ञान ;

                          जिस से पाऊँ मैं हरी का धाम !

                                  "बेला" सोचे,चलो ऐसा करें:

                                   मेरी सौरभ पहुँचा दूं हरी के धाम ;:

                                   शायद उसी सौरभ-डोरी से मुझे भी 

                                           खींच ले अपने धाम !!!

                                                                      बेला 

                                                                         २८-३-२०१२ /११.५५.ए.एम्.

          

कान्हा के छंद

                            श्री यमुना के किनारे ,कानों खेले ग्वाल संग ,

                            कटी पीताम्बर,कर मा वेणु ,मोरपिच्छ सोहे जैसे अनंग !-----श्री--

                                   पानी भरन को गोपियन आवत ,कानों करत छंद !

                                   कंकरी मारी मटुकी फोरे,भींजे चोरी -अंग ----श्री-----

                           काहे कान्हा ठिठोरी करत हो,लाज से अखियाँ बंद 

                           "बेला"के प्रभु मन ही समाओ ,जग को काहे उमंग !

                                    श्री यमुना के किनारे कानो -------------

                                                                                  बेला 

                                                                                     ३-१-१९९२ /८.१५.ए.एम्. 

नटखट कन्हैयो

               साखी ------हे मोर मुकुट पीताम्बर सोहे 

                             मुरली धरपे श्री राधा मोहे 

                             गोप गोपियन को नाच नचावे 

                             गेबी तान से सब को लुभाये 

                                   मनमोहन ब्रिज किसोर  मुरारी 

                                   मधुसूदन तेरी लीला अति भारी (प्यारी) 

                                   देख देख "बेला" हर्षाई

                                   चरन कमल पर गई बलिहारी !

                                                                  बेला 

                                                                      १४-१०-१९९१ 

सुख

                       सखी ! मोहि राती नींद नाही आई 

                       कान कुंवर  बस्यो नैननमे ,

                       उसने हाय !चैन चुराई !

                               बार बार कमाल मुख दिखेई 

                               बार नार बंसी सुनाई 

                               मोरपिच्छ धारी,कटी पीताम्बर 

                               विशाल नयन सुहाई -----सखी----

                      जशोदा नन्द अति पियारो 

                      लकुटी लिये धेनु चराई 

                      वृन्दावन में रास रामाड्यो

                      "बेला" अति सुख पाई.

                         सखी मोहि राती नींद नाही आई 

                                                                बेला 

                                                                   ९-१=१९९२ /७.३०.ए.एम् 

વલોણું

         ઘમ્મર વલોણું વલોવ્યું ને માખણ શીંકે મેલ્યું ,

    હે---જશોદા તારાં કાનજીએ આવી શીંકુ તોડી મેલ્યું ;

                 એહે !હવે કોને  જઈને કહેવું?

                 અરેરે ! હવે કોને  જઈને કહેવું?

         ગોવાળિયાની ટોળી આવી ને શ્રીદામે બારણું ઠેલ્યું ,

    હે---વાનરોએ ભેળાં મળીને ઘર આખું ધમરોળ્યું ;      એહે હવે----અરેરે હવે--------

      

         જગનાં લુંટારાએ  ઘર તો લૂટ્યું સાથ કાળજું ય લુંટી લીધું,

    હે---બંસરીનાં તાને કોરી કોરી એણે ચાયણી કરી મેલ્યું ;   એહે હવે----અરે અરે હવે----

         સુધ બુધ મનડું વિસરી ગયું ને કાનજીની લત્તમાં રોયું ,

    હે---"બેલા"ની માળા મેં તો કંઠમાં પધરાવીને ચરણોમાં પડતું મેલ્યું !

                  એહે !હવે કોને જઈને કહેવું?

                 અરે રે !હવે કોને જઈને કહેવું ?

                                                               બેલા 

                                                                 ૯-૪-૧૯૯૨ /૯.૪૫.એ.એમ 

સ્થીર --અસ્થિર

   

ક્ષણે ક્ષણે બદલાતી હવા,

    સમયે સમયે બદલાતી ઋતુ,

               અસ્થિર .

   માયા,સુખ,-દુ:ખ ,હર્ષ,શોક ,

   સૌની અસર અસ્થિર ;

   જીવન મૃત્યુ નો સમય અસ્થિર.

   ઉષા સંધ્યા નો સમય અસ્થિર .

          બધું જ અસ્થિર,

           સ્થીર ફક્ત ;:

                બ્રહ્મ 

  પરમાત્મા, શૂન્ય અવકાશ ,

  જે બદલાતો નથી,જેનો વિનાશ નથી .

  ન સ્પર્શ, ન દૃશ્ય, ન શ્રાવ્ય .

         ફક્ત અનુભૂતિ ,

            સ્થીર .

                                       બેલા 

                                          ૨૭-૩-૨૦૧૨ /૭.૧૫.એ.એમ.

દેવળ

            દેહનું     ---                                        અને  ---                         દેવનું 

   દેહનાં દેવળમાં ;આતમ-દીવડો;                                             દેવનાં દેવળમાં ,ઘીનાં દીવડાં;

   જે ઠેલે મનનો અંધકાર .                                                       જે ઠેલે  ગભારાનો અંધકાર .

   ઝગવો આતમ દિવડા,                                                         જયારે ખસેડો મેશ નાં પોપડા                                                                    

(ને) ખંખેરો મન ઉપરનાં પોપડા                                                 કાચ કરો સાફ 

   ઊતારો મેશ અજ્ઞાન ની                                                        ઝગી ઉઠશે મંદિર-ગર્ભ 

   ઝગી ઉઠશે આતમ-દીવડો                                                   (ને) ઠેલાય માંહ્યનો અંધકાર .!                                                  

(ને)ઠેલાશે માંહ્યલો અંધકાર .!                                                                                        

   .

                                               ફેર શું ,દેહ અને દેવનાં 

                                                         મંદીરમાં ?

                                                  દેહમાં જ દેવ.

                                             દેહ મંદિર કે દેવ મંદિર;

                                             રાખો સાફ અને ઠેલો

                                                 માંહ્યલો અંધકાર .

                                                                                                બેલા 

                                                                                                    ૨૭-૩-૨૦૧૨ /૭.૦૫.એ.એમ.

તુજ હાથ

 

                                                               

       વાદો કર્યો હતો તેં ,રાખીશ મુજ પર હાથ ;

         કદિ યે ના વીસરીશ મને ,ને આપીશ સદા મને સાથ

          શું થયું ?ક્યાં છે તું ?થાકી હું પાડી પાડી  સાદ !

            સ્વર ગયો, ને દ્રષ્ટી ગઈ ,ચરણ તૂટ્યા છે;  

             હજી ય સાબુત ,મારાં કાન .

             વાટ જોઈ બેઠી છુ હજી ,શિશ નમાવ્યું છે નાથ !

             પામશે "બેલા" આ મસ્તક પર ક્યારે એ વાદાનો હાથ ?

              બેલા 

                                                                                                                                                                                                 ૨૫-૩-૨૦૧૨ /૧૨.૦૦ નુન 

અશ્રુ

                                                                     મારાં નયનથી અશ્રુ ઢળીને 

                                                                     હવે જોને ! આ સાગર બન્યાં

                                                                                   હૈયાની આ પીડા વહીને 

                                                                                   સમદરની એ ખારાશ બન્યાં 

                                                                    શ્વાસ મારો સાગરમાં ઉછળે,

                                                                    ઊડી ઊડી એ વાદળ બન્યાં !

                                                                                    બની ચાતક હું ઊભી ;

                                                                                    ફાડી રાખી ચાંચ ને ,

                                                                                    ફોર્યું નાં એકે બિન્દુ,

                                                                                    તમે કેવાં નિષ્ઠુર બન્યાં !?

                                                                    ભેગાં કર્યાં મેં સાગર છીપનાં મોતીને 

                                                                    પણ એ તો જો ને ફટકિયા કેવાં બન્યાં ??!

                                                                                                                   બેલા 

                                                                                                                         ૨૫-૩-૨૦૧૨ /૯.૩૦.એ.એમ 

દર્શન

                    

                        તમારાં દર્શન થયાં ને તમે હૃદયે વાસી ગયાં 

                       હરિ !તમને નયનોથી પીવાં નયન બંધ કર્યાં ,

                      ત્યાં તો તમે , ઇન્કાર સમજી પાછાં વળી ગયાં .!?

                                હવે આ મન-કુરંગ દોટ મૂકે છે ,જ્યાં તમે વળી ગયાં 

                                હરિ!એ મૃગજળ નાં રણ માં ,તો મળ્યાં નર્યાં ઝંઝાવા !

                      જીવન વનની સીમ આવી ,છતાં દલડું તો મધ્યમાં ,

                      હરિ !"બેલા" પામશે મિલન-સુખની ઊષા ક્યારે અને ક્યાં ???

                                                                                       બેલા 

                                                                                             ૨૫-૩-૨૦૧૨ /૮.૦૦.એ.એમ.

શ્યામનાં કામણ

                      મારી આંખ્યુંમાં જળ ને કાજળ બેઉ વસ્યાં,

                        શ્યામ !તારી યાદમાં એ વહેતાં રહ્યાં !

                                        મનની ક્યારીમાં ઊગી રાતરાણી ,

                                        તારી વાટ જોતાં ફૂલડાં સૌ ખરી પડ્યાં !

                       શ્યામલી રાતનાં અંધારીયામાં 

                       આશાના તારલા ઝબકી રહ્યાં !

                                         દૂર દેખાતી બીજની બંકિમા માં

                                         "બેલા"ને શ્યામનાં કામણ થઇ રહ્યાં .!!!

                                                                                   બેલા 

                                                                                     ૨૪-૩-૨૦૧૨ /૧૧.૩૫.એ.એમ.

પ્રથમ કાવ્ય

                                                  માનવ ઊભો છે ,સાગર કિનારે.

                                                  દીઠાં વાંભ ઉછળતાં વારિ ;

                                                  ગગન સામે ત્રાડ દેતાં લોઢ,

                                                  અને કલ્પના કરી દરિયા દેવની -કોપની .

                                                                   માનવે દીઠી અરણીમાંથી પ્રગટતી જ્વાલા,

                                                                   સ્પર્શથી એનાં દાઝ્યા,

                                                                   અને, કલ્પના કરી,અગ્નિ દેવની 

                                                  વર્ષા ઋતુમાં,વિદ્યુત ચમકાર;

                                                  મેઘ માલાના  ગગડાટ ,અને દીઠાં;

                                                  વરસતાં સાંબેલા ધાર નીર !

                                                  કલ્પના કરી,પર્જન્ય દેવની 

.

                                                                     ડર્યો,કંપ્યો,નમ્યો અને શરુ કરી :

                                                                     સર્વ દેવોના રીઝવવા પ્રાર્થના .

                                                                  એણે ગાયું :

                                                 અરુણોદયમાં   ઉષા કુમારીના આગમન નું કવન.

                                               --તેજના ગોળાને સાત અશ્વ પર સવાર થઇ ગગન વિહાર કરતાં ,

                                                 સૂરજ દેવનાં વધામણાંનું કવન.

                                              -- વર્ષા રાણીનાં રૂમઝૂમતા ,વારિ -નર્તનનું કવન .

                                                                 અને એ જ બન્યું 

                                                         સૃષ્ટી   પરનું      પ્રથમ કાવ્ય .!!!

                                                                                                બેલા 

                                                                                                     ૧૮-૩-૨૦૧૨ /૩.૩૦.પી.એમ. 

દે.. રે ..

                                                 દે રે દે'રાનાં વાસી !

                                                 આવી તારાં નેહની પ્યાસી.

                                                 માંગુ એક અંજલી નાનીશી !

                                                            દે જે દે'રાંના વાસી,

                                                            માંગુ એક પહલી નાનીશી !

                                                 દે જે દે જે દે'રાનાં વાસી,

                                                 ત્રૂઠી ,છોડ ફેરા લખ ચોરાસી .

                                                 "બેલા" બની પૂજણહારી ,

                                                 ચડાવે ,ચંપા ચમેલી ને બારમાસી .

                                                                                          બેલા 

                                                                                                 ૧૯-૩-૨૦૧૨ /૨.૧૦.પી.એમ.

આશા

 

                                           શ્યામ !

                                                     તમે ક્યારેક તો આવશોને ?

                                                     હૈયે છે અખૂટ આશા !

                                                     હારશો મારી આ એકલતા 

                                                                  અને 

                                                     હારશો મારો આ તલસાટ.!

                                         પ્રિય !

                                                     હું વાળીશ તમારી વાટ '

                                                     કંકર,પથ્થર ને કાંટ .

                                                          સજાવી દઈશ .

                                                     ફૂલ બિછાત ને હિંડોળા ખાટ .

                                                     

                                         પ્રેમે ઝુલીશું ,ખેલીશું ,ને 

                                         તવ આલિંગને દૂર થાશે 

                                             મુજ  તળવળાટ !

                                                                  બેલા ૧૭-૩-૨૦૧૨./૫.૧૫.પી.એમ.

વાટ

 

                                                       મધ્ધમ સાવન ,રાત મધ્ધમ ,

                                                       હરિ આવવાની વેળા .

                                                             હું તો બેઠી "વાસક સજ્જા " બની 

                                                             કરમાં સાહી "બેલા"ની માળા .

                                                             આવોને હે સારંગપાણી !

                                                             સ્પંદુ છુ તવ પગલાં !!

                                                                                           બેલા 

                                                                                             ૧૭-૩-૨૦૧૨./૧૨.૫૦.પી.એમ.

એકલું લાગે

 

                                          મને એકલું એકલું લાગે 

                                          હૈયે હિંડોળે ઝૂલે કોઈ 

                                          નજરે "એ" ના આવે .---મને....

                                                   આ ઝુરાપો, આ એકલતા 

                                                   મુજને ખાવા આવે ,

                                                   રોજ રોજ "એ"નાં સપનાં જોઉં 

                                                   મિલન થશે ક્યારે ?---મને....

                                          ના જાણું "એ" ક્યાં છુપાયો 

                                          શાને તડપાવે મુજને ?

                                          દુ:ખના દરિયામાં ધકેલી 

                                          ઉછાળે મઝધારે ----મને.......

                                                    "બેલા" મુંઝાણી --સુકાણી

                                                     હવે ક્યારે "એ" બાગ ખીલવે ?

                                          મને એકલું એકલું લાગે .

                                                                                 બેલા                 

                                                                                      ૪-૩-૨૦૧૨-/૯.૦૦.એ.એમ.

મૃત્યુ

 

                                                        અથાક મે શોધ્યું તને !

                                                        તારા રૂપને,તારા અસ્તિત્વને ;

                                                        શોધતી રહી છું વર્ષોથી .

                                        પલકભરમાં આવીને ,દેહને આત્માથી 

                                             છુટ્ટો પાડીને ,ઊડી જાય છે તું.

                                                          પરંતુ 

                                                ક્યારે ય દેખા દેતું નથી !

                                                      

                                                                       નજર સામે જ 

                                                                  કેટલાં ય સ્નેહી -સ્વજન ગયાં 

                                                                        તારી સાથે.!

                                                                            પરંતુ 

                                                                        તું  ક્યાં છે ?

                                          મને કેમ ઝલક મળતી નથી ?

                                          કેટલી તડપાવીશ ? હજી ?!

                                                  તારા દીદાર કરવા ચે મારે ;

                                                  દર્શન   દઈશ ને ???

                                                                              બેલા 

                                                                                   ૧૨-૫-૧૯૯૭ /૬.૨૦.એ.એમ.