મીરાં

સુરેશ દલાલ

મંદિર સાથે પરણી મીરાં, રાજમહેલથી છૂટી રે!

કૃષ્ણ નામની ચૂડી પહેરી, માધવની અંગૂઠી રે!

આધી રાતે દરશન માટે આંખ ઝરૂખે મૂકી રે :

મીરાં શબરી જનમજનમની જનમજનમથી ભૂખી રે!

તુલસીની આ માળા પહેરી મીરાં સદાની સુખી રે :

શ્યામ શ્યામનો સૂરજ આભે, મીરાં સૂરજમુખી રે!

કાળી રાતનો કંબલ ઓઢી મીરાં જાગે સૂતી રે :

ઘાયલ કી ગત ઘાયલ જાણે : જગની માયા જૂઠી રે!

શું દીઠું ?

                 હું પૂછુંકે શ્યામ !, તમે 

                                    મથુરામાં એવું તે શું દીઠું ?

                 કે ગોકુળની ગલીયો ને ગોવાળિયા છોડી,

                                     તમે મો'લાતમાં બેસણું કીધું!?

                 વેણુનો નાદ હવે આકરો કાં લાગ્યો    

                                      ને ભેરી તુરીમાં દિલ ડોલ્યું !

                 હૈયાનાં હેત પ્રીત ઓછાં પડ્યાં? કે,

                                      તમે નજરાણાંને વ્હાલું કીધું !?

                 ગેડી દડા હવે વિસારે પાડ્યા 

                                      ને રાજ-રમતે મન મોહ્યું,

                 મહી-માખણની મટકી છોડીને 

                                       હવે માથું ફોડવાનું નીમ લીધું !?

                શ્યામ ! તમે મથુરામાં એવું તે શું દીઠું ?

                                                                          બેલા 

                                                                       ૧૨-૧૨-૧૯૮૦ 

પાનિયુમાં ખૂંચે છે ફળિયું,

શ્યામ હવે પાનિયુમાં ખૂંચે છે ફળિયું,

જ્યાં બેસીને રોજ રોજ બોલતો’તો કાગડો,

નેવાંનું ફૂટી ગ્યું નળિયું…

ખોબો તળાવ અમે નાખીએ ઉલેચી

પણ કેમ કરી સમદર ઉલેચવો !

એકાદા પાણકાને વેંઢારી લઇએ,

પણ આયખાનો ભાર કેમ વહેંચવો !

આંસુના આડબંધ કેમ કરી બાંધવા

જ્યાં તૂટી ગયું ભીતરનું તળિયું…!

એક બે કદંબને ગણવાના હોય તો

અકેકુ પાન ગણી નાખીએ.

એકાદા શ્રાવણને કાઢવાનો હોય તો

વૈશાખી ધીર ધરી રાખીએ,

ધીરજની ઉંમરની  એંધાણી આપતાં

હવે માથે ડોકાણાં છે પળિયું…

આણીપા સૂરજ જો ઊગવાનો હોય

તો અંધારું, આયખુંયે ઓઢીએ,

રાત્યુંની રમણામાં આવવાનો હોય

તો આખો અવતાર અમે પોઢીએ,

શ્વાસોનાં છાપરાં ચૂવે ચોધાર હવે

શ્રદ્ધાનું આભ સાવ ગળિયું

….

તારો અણસાર યાદ રાખવાને સાટું

હું મારો અણસાર સાવ ભૂલી,

આવે તો આવજે આંખ્યુંના અણસારે

છેવટ લગ આંખ હશે ખૂલી,

જીવતાંને મારીને રાખે છે જીવતાં

 એ સગપણથી કોઇ નથી બળિયું…

*****

ઇસુભાઇ ગઢવી

53, આદર્શ બંગલોઝ, મોતીપુરા, હિંમતનગર-383001

રેસકોર્સ

                      તીખાં તોખાર ભેગાં થયાં છે ;

                      રેસકોર્સના મેદાનમાં .

                                    દોડ્યાં સૌ પ્રથમ થવા રેસમાં ,

                                    જીતાડ્વાને સ્વ-અશ્વ્ ચાબુક ઘણી વીંઝી ,

                                    અને વિતાડ્યું બહુ યે, એડીઓ મારી;

                                    અંતે એ અશ્વ્ પ્રથમ આવ્યો રેસમાં-

                                   -અને જીત્યો જેક-પોટ !

                       જીવ અશ્વનું પણ એમ જ .

                       જીતવા જીવન-રેસ કોર્સમાં ,

                       ખાવા પડે માર "ઈશ " તણા;

                       કારણ,"એ" પણ ઈચ્છે છે ,

                   કે ,જીત પોતાનાં અશ્વની હોય,

                       અને પામે અનંત-આનંદનો જેક-પોટ !

                  દુ:ખ વગર સુખનું શું મહાત્મ્ય કે સુખનો શો આનંદ ?!!!

                                                                                  બેલા 

                                                                                ૭-૫-૨૦૧૨ /૧.૧૦.પી.એમ.

ઘણા હેત થી .

      રાધા ગોરી વ્રજની છોરી,

       મુજને બહુ લાગે વ્હાલી .

       મૈયા બાંધ મને એનાં છેડાથી;

       છોડી ખાંડણિયાની  દોરી .

                                કા'ન કુંવર કલૈયા રે ,

                                તમે સમજો પોતાને બહુ મોટા રે .

      બાળુડાં ,કાલતમને પોઢાડતી,

      નવડાવી,પીળાંઅંબર પહેરાવતી .

      ચાલન ગાડીએ હજુ પગલીઓ માંડી,

                         પછી 

      ગાયો સંગે શું દિન ફર્યાં થોડા !

      એમાં આવી ગઈ આવી વાત ?!

      લગની લગનની એવી શી લાગી ;

      કે ના જોઈ ઉમરની વાટ?!!!!

                                  બાંધ મને રાધાના છેડાથી 

                                  હું તો બંધાયો એનાં નેડાથી .

                                 "બેલા"ની માળ એણે આપી છે પ્રેમથી ,

                                  મારે હૈયે ઝૂલે એ ઘણા હેત થી .

                                                                              બેલા 

                                                                          ૭-૫-૨૦૧૨ /૭.૩૦.એ.એમ. 

ચાલન ગાડી

 
         

          પા પા પગલી માંડે મારો વ્હાલો,

           બાળ કુંવર ચલાવે ચાલણગાડી .

                         પગનાં ઝાંઝર ઝણકે છે ;જયારે ,

                         કાનુડો ઠુમકે ચાલે છે.

                         કુંવર  નાંનડો  ઠેલે છે,

                         ને મુખ મીઠું મલકાવે છે.

                         આંગણિયામાં ઘૂમે છે ,

                         ને ગાયો સંગે ખેલે છે .

                         માતા યશોદા નીરખે છે,

                         ને મનમાં બહુ હરખાયે છે .

                         નજર લાગે ના કલૈયાને ,

                         કાજળ ટપકું લગાવે છે .

            પા પા પગલી માંડે મારો વ્હાલો,

            બાળ કુંવર ચલાવે ચાલન ગાડી.

                                                  બેલા 

                                              ૬-૫-૨૦૧૨-/૧૨.૪૫.એ.એમ. 

तुफान

  

                          में मनमे उमड़ रहा है तुफान !

                    बिजली कडकी ,मेघ गरजा ,

                    हवा सनसना रही है ,

                          कैसा मचल रहा है तुफान !

                                                 नयना बरसे ,जियरा तरसे ,

                                                 पल छीन कल ना पावे ,

                                                 विकल मनवा ,चैन पाए ना ;

                                                 सब बाँध तोड़ रहा तुफान !

                   "बेला"झुक झुक के डार फेलाए ,

                    फूल डगर पर बिखराए ,

                    राह तके , कब रुके तुफान ,

                    और आये मोरे घनश्याम |

                                                                               बेला 

                                                                           ४-५ २०१२ /९.३०.पी.एम्.

પ્રસરાવીશ

                                મને ખબર છે શ્યામ !

                                 જેટલી તપાવીશ ,એટલી જ 

                                               હું 

                                 કથીરમાંથી કંચન બનીશ .

                                                        જુદાઈની આગમાં 

                                                                   અને 

                                                        તને મળવાની લ્હાયમાં 

                                                        જલી જશે સૌ કુકર્મ 

                                                        બળી જશે પાપ ,અને,

                                એ ખાકની ભસમ લગાવી ,

                                અમે જગાવીશું અલખ .

                                       મળ્યાં પછી ;

                                તારાં કુંજવનમાં આવી ,

                                "બેલા"ની સૌરભ પ્રસરાવીશ .

                                                                                    બેલા 

                                                                                ૫-૫-૨૦૧૨ /૯.૩૦.પી.એમ.

રુસવાઈ

                                   શ્યામ !તારાં મોહમાં જો ને હું તો તણાઈ,

                                    અને તારાં મુખડાની માયામાં હું લોભાઈ .

                                                                         મોરપીંછથી સોહાતાં ઘુંઘરાળા કેશમાં હું તો ઘેરાઈ,

                                                                         તમારી કમાની ભ્રમરની ભ્રમ જાળમાં હું તો ફસાઈ .

                                    કરુણા વરસાવતાં નેણનાં પલકારે મને પટાવી,

                                    નાકે નક્વેસરે ઝૂલીને  આનંદે મને ઝુલાવી .

                                                                          અધર પરની મુરલીએ સંભળાવી રસભીની વાણી ,

                                                                          કરનાં કંકણ ,ને ,બાજુ બંધની દોરીએ હું તો બંધાઈ .

                                   હે શ્યામ !તારી અદાની કટારીએ જો ને હું વીંધાઈ !

                                   છતાંય "બેલા"સાથે શાને રાખે છે તું રુસવાઈ ?!!

                                                                                                                        બેલા 

                                                                                                                     ૫-૫-૨૦૧૨ /૭.૧૦.પી.એમ.

બેલા સંગ્રહ

 

યાદ એની હર અદા રહેશે તને

ને જમાનો બાવરો કહેશે તને

આયના સામે ઉભો, પહેરી અહમ

મેં કદી જોયો ન આ વેષે તને

શૂન્યમાંથી સહેજ પણ સર્જન કરો

તો ગણતરીમાં પછી લેશે તને

એકલા મણકા ભજે ના ચાલશે

સુત્રના ધાગે ખુદા મળશે તને

શ્વાસના પગલે કદી ના ચાલજે

એક દિ’ બેશક દગો દેશે તને

Dr. Jagdip Nanavati..m.d.

http://jkshabdasoor.blogspot.com/

ફરિયાદ

 

                                               ઓ રે મારાં શ્યામ !

                                               શું ત્યાં તારાં ગો -લોકમાં ,

                                               બેઠો બેઠો મઝા માણે છે ?

                                                                  દેખાતું નથી તને ?

                                                                  સંભળાતું નથી તને ?

                                                                  તારી આ "બેલા" તડપે છે ,

                                                                  વિનવે છે,કરગરે છે ,

                                                             પણ ,

                                              તું તો ત્યાં રાધાજી સંગે ;

                                              હિડોળે હિલોળાં લે છે .

                                                                   આ લોકમાં કોઈ ઝૂરી મરે ,

                                                                   સંતાપમાં દાઝી મરે ,

                                                              તારે શું ?

                                             તું તો બસ ,

                                             તારી વાંસળી વગાડી ;

                                             ઝૂમ્યા કર .

                                                            નિર્દય !!!

                                                                                              બેલા 

                                                                                           ૩-૫-૨૦૧૨ /૯-૫૦ પી.એમ.

વિયોગ

                                                    આંહી આવી ,

                                                         ને ,

                                                    આ વિયોગ આવ્યો .

                                                                   ક્યાં ફેંકી તેં શ્યામ ?!

                                                                   મને તો તારો દેશ છે ફાવ્યો .

                                                    મારો પ્રેમ ખોવાઈ ગયો ,

                                                    ક્યાં શોધું એ પ્યાર નિરાળો .?

                                                                    બંસીની સાથે ઘૂમતો કુવાર કન્હૈયો ,

                                                                    ગોવાલણનાં દહીં માખણ લૂટતો કાનુડો .

                                                   કદમની નીચે ધેનુ ને ગ્વાલ સંગે 

                                                   કાલિંદી કાંઠડે ખેલતો કન્હૈયો .

                                                                     બંસીવટ નો રાસ રચૈયો ,

                                                                     રાધાજીનો પ્રિય ગોઠડીયો .

                                                  ક્યાં છે એ દેશ રૂપાળો ?

                                                  વિયોગી "બેલા" રુવે ચોધારે .

                                                                       ક્યાં ફેંકી તેં શ્યામ?!

                                                                       મને હવે કોનો સહારો ?

                                                                                                બેલા 

                                                                                             ૨-૫-૨૦૧૨ /૬.૦૦ પી.એમ.

બંધ તુટી જાય છે.

                                                       તમારી યાદ આવે છે ને મને તડપાવે છે .

                                                       આ દુ:ખ હવે ના સહેવાય છે .

                                                                                            મારી વધતી ઉમર અને સરતો સમય ,

                                                                                            આંસુના પૂર ખેંચતો જાય છે .

                                                      પેલી વેરી કોકિલનાં કુકવાટે કુક્વાટે,

                                                      મારું હૈયું જલીને શ્યામ થાય છે .

                                                                                             તારાં વિણ હવે રહેવાય ના ,શામળા !

                                                                                             ના હૈયાં વલોણું સહેવાય છે .

                                                      "બેલા"ને કેટલું ટટળાવશો વ્હાલાં ?!

                                                       હાવાં ધીરજનાં બંધ તુટી જાય છે .

                                                                                                                        બેલા 

                                                                                                                    ૨-૫-૨૦૧૨ /૪.૦૦પિ.એમ 

વિદાય/લગ્ન

                                                       ઢોલ ઢબુક્યાં  ને શરણાઈ વાગી,

                                                       મારે મંડપ પધાર્યાં છે શામળા જી રે !

                                                                                   મંગળાષ્ટક ગવાયાં,ને મંગળ વરતાણા

                                                                                   છેડે બંધાયાંમારાં,શામળા જી રે  !

                                                      ફેરાં ફરીને સાત પગલાંનાં વાયદા ,

                                                      દીધાં અમે સામસામે જી રે !

                                                                                    સિંદુર પુરાયું સેંથીમાં ;વ્હાલમા!

                                                                                    હવે લઇ લ્યો વિદાય મારાં શામળા જી રે !

                                                      મારી ડોલી ઉઠાવો ,ને ,થાપા થપાવો,

                                                      મારાં પગલાં પડાવો તમારે આંગણે જી રે !

                                                                                     તમારાં મહેલનાં બાગ બગીચા રે શામળા !

                                                                                     "બેલા"ની વેલથી મહેકાવો જી રે !

                                                     સોહાગ રાતની સેજ સજાવો શામળા ,

                                                     અંતરમાં મુજને સમાવો જી રે !

                                                                                                                           બેલા 

                                                                                                                     ૨-૫-૨૦૧૨ /૨.૦૦.પી.એમ 

વાટડી

               

                                             ઉંબરે બેઠી વાટડી જોઉં 

                                             ક્યારે તેડાં આવે વ્હાલાના !

                                            ટોડલે મેં તો દીવો કર્યો ,

                                            તોરણીયા બંધાવ્યાં

                                            પીઠી ચોળી તારાં નામની 

                                            ને મેંદી રચાવી વ્હાલાં !

                                                                 તેં તો દીધી આ  એંધાણી 

                                                                 ને આશ દીધી છે વ્હાલાં .

                                           ચરણ તૂટ્યાં આંખડી ધુંધળી

                                           હાથનાં નેજવાં કર્યાં 

                                           દોટ ના મેલી શકું હું ,

                                           તને ભેટવા મારાં વ્હાલાં !

                                                                 ઉંબરે બેઠી વાટડી જોઉં  

                                                                 ક્યારે તેડાં આવે વ્હાલાના ?!

                                                                                                    બેલા 

                                                                                                  ૧-૫-૨૦૧૨ /૪.૩૦.પી.એમ.