સખીને

મારા શબ્દોના સહભાગીઓ,આજે જીન્દગીમાં સૌ પ્રથમ જે કાવ્ય લખ્યું હતું તે આમાં લખું છું. 

શાળામાં ગુજરાતી વિષયમાં સ્વ.કવિ -જે અમારાં ગુજરાતીના શિક્ષક હતાં-; શ્રી પ્રહલ્લાદ પારેખે 

કવિતાનો એક પ્રકાર "છંદ" શીખવ્યો.ત્યાર પછી આ કાવ્ય લખ્યું.

                          સખીને (હરિગીત )

 ઓ ! આમ આ મારી સખી 

 મુજથી જતી દૂરે રહી ;

 આ પ્રેમ-સિંધુમાં મને 

 અટવાતી એ મૂકી ગઈ .

હા !કેમ હું જીવી શકું તારાં વિના મ્ધુભાષીણી ?

મારું નથી આ જગ મહીં ;કોઈ ,સખી તું ક્યાં ગઈ ?

તુજમાં રહી મારી સખી ,આ જીવનને હું ગાળતી ,

તારાં જતાં ,એ જીવનને ,આજે રહી હું બાળતી !

ના આવશો કોઈ ,મને એ આગથી રક્ષવા ,

મારે નકી જ જાવું રહ્યું ,મારી સખીની સંગમાં !

      *   *    *   *   *   *   *   *   *   *   *

તારી સમીપ આવી ગઈ છું,પ્રાણ પ્યારી ઓ સખી !

આ પ્રેમ દોર લાવી ઊભી ,મુજને અહીં એ છે નક્કી .

તુજ સાથ જીવી અહીં રહું ,એ ભાગ્ય મારું માનતી,

આ મિલનથી થઇ મુક્ત ,ક્યાંયે સખી તું ના જતી .

  

બેલા \૧૯૫૨