કુરુક્ષેત્રભૂમી એ સૂતાં છે ભીષ્મ
વહેતાં રૂધિરે બાણશૈયા ઉપર
વાટ જુએ છે ઉત્તરાયણની.
રૂવે રૂવે ટપકે છે વેદના
શારીરિક જેટલી જ માનસિક.
તરવરે છે ચક્ષુ સમક્ષ,
એ કાળ દિવસ:
અને તડપી ઉઠે છે હૈયું
શરીરથી ય વધુ.
સ્મરીરહ્યાંછે,પોતાની
એ ક્ષુબ્ધ કાયરતાને
અને
ભરદરબારે કૌરવોએ આચરેલા દુરાચારને.
સ્મરી રહ્યાં છે વડીલ,
વડીલપણું ભૂલીને સેવેલાં અંધત્વને!
વિચારે છે
,
હવે આ નિર્મળતા અને શુદ્ધતા ક્યાંથી?
ત્યારે ક્યાં ગયું હતું શાણપણ?!
અને ધ્યાને છે:
પાપી લૂણ વહી ગયું રક્ત સંગે
બાણશૈયા થી ટપક! ટપક!ટપક!
થઇ રક્તશુદ્ધિ અને શુદ્ધ બુદ્ધિ
સમજાયું-અંધત્વનું પાપ.
કર્મફળ તો અહી જ ,અહી જ, અહી જ.
બેલા
૨૭/નવેમ./૨૦૧૧.યુ.એસ.એ.૯.૩૦.પી.એમ.
No comments:
Post a Comment