કુંતી પુત્ર કર્ણ ?
કે
સુતપુત્ર કર્ણ ?
આ કર્ણ
જન્મતાની સાથે જ
પુરાયો પેટીમાં !
સૂર્ય-તેજનો અંશ
જેને મળ્યો અંધકાર!
પોતાના અસ્તિત્વને
ફંગોળ્યું,
અપમાન -સાગરમાં.
જીંદગી વિતાવી
કંઈ એક વેદનાઓમાં.
એ અપમાન, શાપ,કપટ,
બધુંય
મૌન ની માંન્જુશામાં પૂરી
ખુમારીથી ,લાચારીને
લાત મારતો ,
પૌરુષથી ભરી ભરી
જીંદગી જીવી ગયો .
એ કર્ણ!
ધન્ય તું કર્ણ!!
બેલા
૧૯-૯-૧૯૯૮
૫.૦૦.સાંજે.
No comments:
Post a Comment