દેહ પિંજરે આતમપંખી મૂંઝાય,પાંખો ફફડાવી માંહી ,અહીંતહીં અથડાય ,
ફરતી મેલી માયાની ઝાલર,જે પકડી , ઝોલા ખાય !
શાને બારણું ના ખોલો શ્યામ ! ? અંતર આ વીંધાય .
મેલી દીધી'તી માયા, જો ને ફરી ફરી વીંટળાય ,
કેવાં તારાં કસબી તારો ! ફરી ફરી સંધાય !
શાને રોકે આતમપંખીને ,ઉડતાં ગગન માંહ્ય ?!
બાકી શું રહી ગયું હજી યે ?! જીરવવું કમભાગ્ય ?
"બેલા"ડાળે લટકે પીંજરું ,પંખી તડપી તડપીને ગાય ,
હરિ હરિનું સ્મરણ-રટણ , અશ્રુ સાથે ઘૂંટાય !
26\12\2021
No comments:
Post a Comment