માનવી ,જગત , સંસાર ,સર્વ કાંઈ અધૂરાં છે ;
પૂર્ણ તો ફક્ત પૂર્ણ પુરુષોત્તમ જગદાધાર છે .
પરંતુ
અધુરપને આવકારવી ,એનો સ્વીકાર કરવો ,
એ જ મહાનતા છે .:-આમ જોઈએ તો ,----
ભક્ત વગર ભગવાન પણ અધૂરાં છે ,
પંખી વગર વૃક્ષો ,અને ટહુકા વિનાના પંખી અધુરા છે .
પનઘટ ઉપર પનીહારીના ખીલખીલાટ હાસ્ય ,
અને ચૂડીઓના ખનકાર વગર પનઘટ અધૂરાં છે .
મંદિરે નિયમિત જવાય ,પણ આસ્થા વગરના
દર્શન અધુરા છે .
મસમોટાં સજાવેલાં ઘર ,મહેલો ,સ્નેહ વગર અધૂરાં છે .
વાદળ પાણી વગર, બાગ ફૂલ વગર ,ફૂલ સુવાસ વગર
અધૂરાં છે .
નારી નર વગર અને નર નારી વગર અધૂરાં છે .
આ અધુરપ સ્વીકારી,એક બીજાને અવલંબન આપી ,
ખપ માં આવી ,જીવન સજાવવા એ જ સૃષ્ટી છે .
અધુરપને મધુરપ બનાવી "બેલા"ની જેમ મહેકવું ,
આપણા જ હાથમાં છે .
બેલા \૩૦ \૬ \૨૦૧૫
૮. એ.એમ.
No comments:
Post a Comment