સ્વયંવર ખંડ શોભી રહ્યો
દ્રૌપદી વરમાળ ધરે,
શરત મત્સ્ય-વેધની
વેધે તેને વરે.
રાજ-રાજવી બેઠાં હારી
કર્ણ હવે નીખરે.
પૂર્ણ બાણાવળી -શૌર્યથી ઊભરે .
છતાંયે
"એ સૂતપુત્રને નહીં"
દ્રૌપદી ઉચ્ચરે .
હૈયું વિંધાયું-મત્સ્ય જેમ તરફડે .
રાજા નહીં તેથી બાણાવળી પણ નહિ?
અંતે થયો વેધ!!!
શેનો?
કર્ણના સ્વમાનનો? કે મત્સ્યનો?
રોપાયું બીજ મહાભારતનું!
બેલા
૩/૧/૨૦૧૨/૩.૦૦ પી.એમ
No comments:
Post a Comment