તારી બનાવેલી આ દુનિયામાં
અમે તો બસ ,રમતાં રહી ગયાં !
તારાં સુખ -દુઃખનાં ચકડોળમાં ,
બસ ઉપર-નીચે થતાં રહી ગયાં !
આશા-નિરાશાની આંધી વંટોળમાં ,
રજકણ જેમ ,બસ ઉડતા રહી ગયાં !
જીવનમાં ઊચે-નીચે પછડાતા ,
બસ ,ઠોકર ખાતાં રહી ગયાં !
પણ
ગર્વ ન કરીશ ,,ઓ જગ પિતા !
કે તારાં નમાવ્યાં અમે નમીને રહી ગયાં !
અમારાં મન ,બુદ્ધિ તો ,તારાં જ દીધાં ;
આ વમળોમાં ય ,ઉપર જ તરી રહ્યાં !
તુજ આ અગ્નિ પરીક્ષા માં ,
અમે તો બસ,સફળ બની રહી ગયાં ;
હવે આ હાર "બેલા"ના જીતી ,
તવ ચરણે ધરવા થનગની રહી ગયાં !
બેલા\ઓક્ટોબર૨૦૧૨\૭.૪૦.એ.એમ.
No comments:
Post a Comment