-----હે મારા શામળા !
-----શાને ફરી સંસારની માયામાં ફસાવી છે ?!
-----શાને ફરી આ ચોપાટમાં નાખેલ છે ?!
-----તમે 86 વર્ષે મહાભારતમાં સારથી બન્યાં ,
-----અને અર્જુનની જિન્દગી ઉગારી, અને ,
-----મને 81 વર્ષે આ ચોપાટમાં ઉતારી ?!
-----જીવનની સોગઠાં બાજીમાં હું ક્યાં કયારે ય ફાવી છું ?
-----ભવસાગરમાં તરતાં તરતાં ,જિંદગીને ,
-----આંધી,તુફાનનાં ચકરાવે,સઢ થામી સાંભળી છે ;
-----કૂવાથંભને મહેનતે ફેરવી,નાવડી કિનારે આણી છે ,
-----હવે શાને શામળા !ફરી એ સાગરમાં તાણી છે ?!
-----અર્જુન સરીખી સખા નથી, છતાં ય
-----ત્તારી આરાધ મનમાં ઉતારી છે।
-----સપન્દન થીરકાવે છે , આસપાસ જ છે ક્યાંક તું,
-----આ ચિત્તે તરબરતી તારી સુગંધ માણી છે।
-----હાથ ઝાલીને ખેંચી લે તુજ ભણી ,
-----આસ ,એ જ હવે,રહી છે મારી ;
-----"બેલા"ની માળા ગૂંથી ,સહીને ,બસ ,
-----હવે વાટ તારી જ તાકી છે ! !
બેલા 29 ઓક્ટોબર 2018
4.45 એ.એમ.
No comments:
Post a Comment