ક્યાંથી દોડી આવ્યાં ?!
આ શુભ્ર અવકાશમાં
કાળાં કાળાં ડીબાંગ વાદળાં ?!
વર્ષાનો ઘુઘવાટ જોઈને લાગે છે ,;
આ તો તાંડવ , તારો શિવા ! !
બંધ ઘરોમાં પુરાઈને પણ ,
તારું અસ્તિત્વ વરતાય છે .
તું ધરતીનો મેલ ધુએ છે -- એમ ,
મનનો મેલ પણ ધોવાય છે .
ચીકણી માટી ચોકલેટ સમ ,
મહેકાવે તન ને મન .:
ચાંદીના તાર જેવી આ વર્ષા ધારા ,
સાથ, ઉજાળે અંતર ,વીજળીના સબાકા !
ધુમ્મસિયું આભ ! ને ,આછા અંધારે
જલતરંગની સંગ વાયુના તબલાં!
ધરું છું ધ્યાન તારું ,ઓ સર્જનહારા !
વિસ્મિત હું છું ,દેખી તારાં બધાં ચાળા ! !
બેલા-૭\૮\૨૦૧૪
૧૨.૧૫. બપોરે
No comments:
Post a Comment