મેં સાંભળ્યું અને ગમવાથી અહીં લખ્યું.
વરસાદથી થતી ધારામાં પાન , ફૂલ, ઘાસ બધું એક સાથે વ્હેતાં જાય છે અને તેમાં જ્યારે ફાંટો પડે છે ,કે , બીજી ધારા જોડાય છે , ત્યારે , પેલાં પાન , ફૂલ ઘાસ વિગેરે છૂટાં પડી જાય છે . એ જ રીતે આ સંસારની ધારામાં સર્વ સગાં -સંબંધી જોડાય છે અને બીજી ધારા આવતાં વિખૂટાં પડી જાય છે . બુદ્ધિમાન યુક્તિ મૃત્યુ સમયે ગભરાતી નથી. એણે જીવનમાં પરિવર્તન જોયાં છે . બાળપણથી બુઢાપા સુધીના દેહ પરિવર્તન થાય છે પ્રત્યેક દિન આ દેહ મરતો જાય છે આ સંસારને ગીતામાં મૃતસંસાર સાગર કહ્યો છે . મૃત્યુ એ દેહાન્તર છે. આને પર કરવાની કલા શીખવી જોઈએ . સ્મશાનમાં આવતા વૈરાગ્યને કુંજર-સ્નાન કહે છે . હાથી સ્નાન કરી પાણીમાંથી નીકળી ,તરત જ ફરી પોતાની ઉપર ધૂળ ઉડાડે છે , તે રીતે સ્મશાનમાંથી બહાર આવી માનવી સંસારમાં લપેટાય છે .