રજનીના ,અંબરમાં , ટમ ટમ ટમકતાં તારા ,
ઝળહળ ઝળહળ ચમકાવે ,શ્યામ રાતને ,તારા .
હસતાં બાળક સમ ,ખીલ ખીલ ખીલતાં તારા ,
સૂરજ સામે અવકાશમાં વિલીન થતાં તારા .
સૂરજ દાદા નીરખે ,ઝબક ઝબકંતા તારા ,
પોતાના તેજ ઓથે વિલાય ચળકતાં તારા .
કદાચ ,ના ગમી એ વાત ,કે ,ઓછપાય તારા ,
પોતે સૌના જીવન-દાતા , તો ,શાને ,સંતાડે ,તારા ?
મોટાં તત્વ ,મહાન આત્મા ,બુઝવે ના કોઈ તારા
વિચારી
સવિતા-નારાયણ ડૂબ્યાંસાગરમાં ,ને છુપાયાં ડુંગરમાં ,
રાત્રીને ઓઢાડી દીધી ,ચુંદડી ,ઝબકાવી ઝીણા સુંદર તારા !
કોઈ પણ મહાન જીવ ,વિશ્વમાં ,બુઝવે ના ,કોઈ તારા ,
ચમકવા ,ઝળકવા ,માર્ગ કરે મોકળો
ને ઉજાસવા દે એ તારા .!
બેલા \૪\૫\૨૦૧૫\
૭.૨૦.પી.એમ.
No comments:
Post a Comment